۱۱۱ - مسد (بافته شده ، محکم بافته شده)

سورة المسد

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

بنام خدای رحم کنندۀ رحم گستر
تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾

هر دو دست ابو لهب بریده باد و نابود شود﴿١﴾

 مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ ﴿٢﴾

مالش و کاسبیش (سودی برایش نداشت)  او را ثروتمند نکرد ﴿۲﴾ 

سَیَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾

بزودی آتش دارندۀ شعله را می چشد﴿۳﴾

 وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾

و همسرش هیزم را حمل می کند ﴿۴﴾

 فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿٥﴾

در گردنش ریسمانی از جنسی محکم بافته شده است ﴿۵﴾

تبت یدا ابی لهب و تب     ۲۵/۶/۱۹۳۲ دوشنبه   بندۀ خدا

۱۱۲- اخلاص (خالص و برگزیده)

سورة الإخلاص

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

بنام خدای رحم کنندۀ رحم گستر

قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ ﴿١﴾

بگو او خدای یگانۀ تنهاست﴿١﴾

 اللَّـهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾

خدا نفوذ ناپذیر (بی نیاز ، کسی که همه به او نیازمند هستند ﴿۲﴾

 لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾

نه کسی را متولد می کند و نه از کسی تولد یافته است ﴿۳﴾

وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾

و شبیه و مانند او هیچ نباشد ﴿۴﴾

قل هو الله احد    ۲۵/۶/۱۳۹۲ دوشنبه    بندۀ خدا

۱۱۳ - فلق (سپیده دم)

سورة الفلق

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

بنام خدای رحم کنندۀ رحمت گستر
  قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾

بگو به پروردگار سپیده دم پناه می برم﴿۱﴾

 مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
از شر آنچه خلق کرد﴿۲﴾

 وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
و از شر تاریکی شب وقتی که تاریکی همه جا را فرا می گیرد ﴿۳﴾

 وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ ﴿٤﴾
و از شر بیرون اندازندههای پیمانهای (عقود و عهدهای) بسته شده(کسانی که عهد و پیمانهای منعقد شده را بی ارزش دانسته آنها را کنار می اندازند و به عهد و پیمان وفا نمی کنند) ﴿۴﴾

 وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
و از شر حسود وقتی که حسادت می کند ﴿۵﴾

قل اعوذ برب الفلق       ۲۶/۶/۱۳۹۲ سه شنبه   بندۀ خدا

۱۱۴ - الناس (مردم)

سورة الناس

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

بنام خدای رحم کنندۀ رحمت گستر

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾

بگو به پروردگار مردم پناه می برم ﴿۱﴾

 مَلِکِ النَّاسِ ﴿٢﴾

 به مالک مردم ﴿۲﴾

 إِلَـٰهِ النَّاسِ ﴿٣﴾

به خدای مردم (پناه می برم) ﴿۳﴾

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾

از شر وسوسه کنندۀ پنهان شونده﴿۴﴾

 الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ﴿٥﴾

همانی که در سینه های مردم وسوسه می کند ﴿۵﴾

 مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿٦﴾

خواه از نوع جن باشد یا از نوع انسان باشد ﴿۶﴾

قل اعوذ برب الناس    ۲۶/۶/۱۳۹۲ سه شنبه   بندۀ خدا 

امروز وقتی دوسوره ی آخررا ترجمه می کردم یادم آمد که قرار بود این ترجمه را دیروز بود بپایان برسانم اما این دو سوره ی آخر به امروز موکول شد نمی دانم چرا اما شد ، من باوری به  خرافات ندارم اما وقتی تاریخ را پای ترجمه می نوشتم دیدم این تاریخ بنوعی برایم چیزی را تداعی می کند وقتی که خوب دقت کردم دیدم تاریخ سالروز دستگیری من در 26/شهریور/1360 است  که آن را فراموش نمی کنم  پس از آن حدود 8 سال را در زندانهای رژیم ایران ماندم و این باعث شد تا به قران بیشتر توجه کنم و شاید این ترجمه حاصل همان اتفاق بود اگر عمری باقی بود و فرصتی شاید خاطرات زندان را نیز نگاشتم