۵ - مائده (سفره غذا)
سورة المائدة
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
بنام خدای بخشنده مهربان
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ ۚ أُحِلَّتْ لَکُم بَهِیمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا یُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ غَیْرَ مُحِلِّی الصَّیْدِ وَأَنتُمْ حُرُمٌ ۗ إِنَّ اللَّـهَ یَحْکُمُ مَا یُرِیدُ ﴿١﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید به عهد هایتان وفا کنید برای شما چهار پایان از دامها حلال شد مگر آنچه برشما خوانده شود . شکارکردن بر شما حلال نیست در حالیکه شما در احرام هستید قطعاً خدا آنچه را می خواهد حکم میکند ﴿۱﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّـهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْیَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّینَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّن رَّبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۖإِنَّ اللَّـهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿٢﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید علامتهای (شعائر) خدا را حلال نشمارید و نه ماه حرام را و نه قربانیهای هدیه شده را و نه قربانی هایی قلاده دار و نه آهنگ کنندگان خانه حرام (کعبه ) را که برکتی از پروردگارشان می خواهند و رضایتی را (از خدا طلب میکنند را در حال احرام حلال نشمارید) و وقتی که از احرام بیرون آمدید پس از آن شکار کنید و دشمنی گروهی شما را به جرم وادار نکند که به کسانی که شما را از مسجد الحرام بازداشتند تجاوز کنید ویکدیگر را بر نیکی و پرهیز گاری کمک کنید ویکدیگر را بر گناه و دشمنی کمک نکنید وحدود خدا را رعایت کنید قطعاً خدا در عقوبت شدید است ﴿۲﴾
حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنزِیرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّـهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّیَةُ وَالنَّطِیحَةُ وَمَا أَکَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَکَّیْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ۚ ذَٰلِکُمْ فِسْقٌ ۗ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِن دِینِکُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۚ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ فِی مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ ۙ فَإِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿٣﴾
بر شما حرام شد مردار وخون و گوشت خوک وآنچه را که نام غیر خدا بر آن برده شود وحیوان خفه شده و حیوان که زیر کتک مرده و حیوانی که از بلندی پرتاب شده ومرده وحیوانی که شاخ زده شده ومرده و آنچه را که درندگان خورده اند مگر آنچه را که خودتان سر ببرید وآنچه که بر(مزار بت ها) نصب شده قربانی شود (چهار چوبه هایی از طلا و نقره که برای بتها میساختند و برمزار بتها نصب میکردند وبرای آنها قربانی میکردند و از آنها حاجت میخواستند) و آن چیزی که با تیرهای قرعه کشی تقسیمش کنید (خوردن همگی اینها برایتان حرام شده است و سر پیچی از) آن برای شما گناه است امروز کسانیی که کافر شده اند از دین شما مایوس شده اند پس از آنها نترسید واز من بترسید امروز برای شما دین شما را کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم اسلام را برای شما بعنوان دین پسندیدم و هرکس در مخمصه ای (تنگنایی) برای خوردن حرامها ناگزیر شود بدون آنکه (در خوردن) به گناه از حد تجاوز کند پس قطعا خدا آمرزنده مهربان است ﴿۳﴾
یَسْأَلُونَکَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللَّـهُ ۖ فَکُلُوا مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّـهِ عَلَیْهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ﴿٤﴾
از تو میپرسند چه چیز برای آنها حلال شد بگو برای شما پا کیزه ها حلال شد و آنچه به حیوانات شکاری یاد دادید (بعنوان) پرورش دهنده به آنها یاد دادید از آنچه خدا به شما یاد داد پس بخورید از آنچه (حیوانات شکاری) برای شما نگه داشتند و نام خدا را بر آن یاد کنید و حدود خدا را رعایت کنید قطعا خدا در حساب سریع است ﴿۴﴾
الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ حِلٌّ لَّکُمْ وَطَعَامُکُمْ حِلٌّ لَّهُمْ ۖ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلَا مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ ۗ وَمَن یَکْفُرْ بِالْإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ﴿٥﴾
امروز برای شما پاکیزه ها حلال شد و خوراک کسانیکه به آنها کتاب داده شد (اهل کتاب) برای شما حلال شد و غذای شما برای آنها حلال شد و زنان نجیب از مومنان و زنان عفیف از کسانیکه قبل از شما به آنها کتاب داده شد بر شما حلال شد (میتوانید با اهل کتاب ازدواج کنید) وقتیکه مزد هایشان را به آنها پرداخت کنید شوهران آنها باشید نه زناکاران و نه گیرندگان مونس وهمدم و هر کس پس از ایمان آوردن کافر شود پس حتما عملش را تباه ساخته و او در آخرت از زیان دیده هاست ﴿۵﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَیْنِ ۚ وَإِن کُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا ۚ وَإِن کُنتُم مَّرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنکُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَیَمَّمُوا صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُم مِّنْهُ ۚ مَا یُرِیدُ اللَّـهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْکُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَـٰکِن یُرِیدُ لِیُطَهِّرَکُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿٦﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید هر گاه به سوی نماز قیام کردید پس صورتهایتان را و دستهایتان را بسوی آرنجها بشویید و مسح کنید (دستتان را بمالید ) سرهایتان را و پاهایتان را بسوی دو استخوان برآمده در مچ و اگر شما جنب بودید پس پاکیزه شوید و اگر مریض بودید یا بر سفر بودید یا یکی از شما از مستراح آمد یا با زنها آمیزش کردید و آب پیدا نکردید آنگاه قصد خاکی پاکیزه کنید و از آن (خاک) به صورتهایتان و دستهایتان بمالید خدا نمی خواهد که بر شما سخت بگیرد و لکن می خواهد تا شما را پاک کند و برای اینکه نعمتش را بر شما تمام کند باشد که شما تشکر کنید ﴿۶﴾
وَاذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ وَمِیثَاقَهُ الَّذِی وَاثَقَکُم بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖوَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٧﴾
و نعمتش را بر شما بیاد آورید و پیمانش را که بر اساس آن با شما پیمان بست وقتی که گفتید شنیدیم و اطاعت کردیم وحدود خدا را رعایت کنید قطعاً خدا به حقیقت سینه ها داناست ﴿۷﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّـهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿٨﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید قیام کنندگانی برای خدا و شاهدانی برای عدالت باشید و دشمنی کردن با گروهی از مردم شما را به جرم وادار نسازد بر آنکه عدالت نکنید عدالت کنید که آن برای رعایت حدود خدا نزدیکتر است و حدود خدا را مراعات کنید که به یقین خدا به آنچه عمل می کنید آگاه است ﴿۸﴾
وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۙ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿٩﴾
خدا به کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند وعده داده که برای آنها مغفرتی و پاداشی بزرگ است ﴿۹﴾
وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ﴿١٠﴾
و کسانیکه کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند آنها همدمان آتش هستند ﴿۱۰﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن یَبْسُطُوا إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ فَکَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنکُمْ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ وَعَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١١﴾
ای کسانیکه ایمان آوردید یاد کنید نعمت خدا را بر شما وقتی که قومی قصد کردند که بسوی شما دست درازی کنند و(خدا) دستانشان را از شما باز داشت و حدود خدا را رعایت کنید و مومنان باید بر خدا توکل کنند ﴿۱۱﴾
وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّـهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیبًا ۖ وَقَالَ اللَّـهُ إِنِّی مَعَکُمْ ۖلَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَآتَیْتُمُ الزَّکَاةَ وَآمَنتُم بِرُسُلِی وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّـهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُکَفِّرَنَّ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَلَأُدْخِلَنَّکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ فَمَن کَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِکَ مِنکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ ﴿١٢﴾
و بطور قطع خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت و ازآنها دوازده پیشوا بر انگیختیم وخدا گفت که من با شما هستم اگر نماز را به پا دارید و زکات را بدهید و به رسولانم ایمان آورید وبه آنها یاری کنید و اگر به خدا قرضی نیکو قرض بدهید قطعاً از شما بدیها را می برم و شما را در باغهایی داخل می کنم که از زیر آنها نهر هایی جاریست و هر کس از شما بعد از آن کافر شود پس حتماً از راه مساوی گمراه شده﴿۱۲﴾
فَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً ۖ یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ ۙ وَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُکِّرُوا بِهِ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿١٣﴾
سپس به دلیل آنکه آنها پیمانشان را شکستند لعنت شان کردیم و قلبهایشان را سخت قرار دادیم معنی اصلی کلمه را از جایگاه ومعنای اصلیش تغییر می دهند و فراموش کردند بهره ونصیبی از آنچه که به آن متذکر شدند و پیوسته بر خیانتی از آنها مطلع می شوی مگر تعداد کمی از آنها پس آنها را عفو کن واز آنها روی بگردان قطعاً خدا نیکو کاران را دوست دارد ﴿۱۳﴾
وَمِنَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ أَخَذْنَا مِیثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ ۚوَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللَّـهُ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ ﴿١٤﴾
و از کسانیکه گفتند که ما مسیحی هستیم پیمانشان را گرفتیم سپس فراموش کردند بهره و نصیبی را که به آن متذکر شدند سپس بین آنها دشمنی وکینه را تا روز قیامت چسباندیم و بزودی خدا به آنها خبر می دهد آنچه را که می ساختند ﴿۱۴﴾
یَا أَهْلَ الْکِتَابِ قَدْ جَاءَکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ کَثِیرًا مِّمَّا کُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْکِتَابِ وَیَعْفُو عَن کَثِیرٍ ۚ قَدْ جَاءَکُم مِّنَ اللَّـهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُّبِینٌ ﴿١٥﴾
ای اهل کتاب قطعاً برای شما رسولی آمد که بسیاری از آنچه را که شما از کتاب مخفی می کردید برای شما بیان می کند و از بسیاری عفو می کند البته برای شما از خدا نوری و کتابی روشن آمد ﴿۱۵﴾
یَهْدِی بِهِ اللَّـهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَیُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَیَهْدِیهِمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿١٦﴾
خدا با آن (کتاب) هر کس را که خشنودی او را پیروی کند به راههای سلامتی هدایت می کند و آنها را با اجازه او (خدا) از تاریکیها بسوی نور بیرون میبرد و آنها را بسوی راهی راست هدایت می کند ﴿۱۶﴾
لَّقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ ۚ قُلْ فَمَن یَمْلِکُ مِنَ اللَّـهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ أَن یُهْلِکَ الْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ وَمَن فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ۗ وَلِلَّـهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۚ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١٧﴾
بطور یقین کافر شدند کسانیکه گفتند که مسیح پسر مریم اوخدا است بگو چه کسی از خدا چیزی را مالک می شود اگر بخواهد که مسیح پسر مریم و مادرش را و هر کس که در زمین است همگی را هلاک کند و مالکیت آسمانها وزمین و آنچه که در میان آندوهست مخصوص خداست آنچه را می خواهد می آفریند وخدا بر هر چیزی تواناست ﴿۱۷﴾
وَقَالَتِ الْیَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّـهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُکُم بِذُنُوبِکُم ۖ بَلْ أَنتُم بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ ۚ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ ۚ وَلِلَّـهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۖوَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ ﴿١٨﴾
و یهودیان ومسیحیان گفتند که ما فرزندان خدا و مورد علاقه او هستیم بگو پس چرا شما را به خاطر گناها نتان عذاب میکند بلکه شما بشری هستید از کسانی که خلق کرده می آمرزد برای هر کس که می خواهد و عذاب می کند هر کس را که می خواهد و برای خداست دارایی آسمانها وزمین وآنچه میان آن دو است و بسوی اوست بازگشت ﴿۱۸﴾
یَا أَهْلَ الْکِتَابِ قَدْ جَاءَکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ عَلَىٰ فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِن بَشِیرٍ وَلَا نَذِیرٍ ۖفَقَدْ جَاءَکُم بَشِیرٌ وَنَذِیرٌ ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١٩﴾
ای اهل کتاب حتماً رسول ما بسوی شما آمد که برای شما بیان کند بر وقفه ای از رسولان که نگویید بر ما بشارت دهنده ای نیامد و نه آگاهی دهنده ای(هم نیامد)پس حتماً بسوی شما بشارت دهنده و آگاهی دهنده ای آمد و خدا بر هر چیزی توانا ست﴿۱۹﴾
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جَعَلَ فِیکُمْ أَنبِیَاءَ وَجَعَلَکُم مُّلُوکًا وَآتَاکُم مَّا لَمْ یُؤْتِ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِینَ ﴿٢٠﴾
و وقتیکه موسی به قومش گفت ای قوم یاد کنید نعمت خدا را بر شما وقتیکه در میان شما پیامبرانی قرار داد وشما را فرمانروایانی قرار داد و به شما داد آنچه را که به احدی از جهانیان نداد ﴿۲۰﴾
یَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِی کَتَبَ اللَّـهُ لَکُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِکُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِینَ ﴿٢١﴾
ای قوم داخل شوید به سرزمین مقدسی که خدا برای شما نوشت و رو بر نگردانید که زیاندیده واژ گون می شوید ﴿۲۱﴾
قَالُوا یَا مُوسَىٰ إِنَّ فِیهَا قَوْمًا جَبَّارِینَ وَإِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّىٰ یَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِن یَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ ﴿٢٢﴾
گفتند : ای موسی قطعاً در آن قومی گردنکش هستند و ما هرگز به آن داخل نشویم تا وقتی که از آن بیرون روند پس هر وقت از آنجا بیرون رفتند سپس ما داخل میشویم ﴿۲۲﴾
قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِینَ یَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُوا عَلَیْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّکُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّـهِ فَتَوَکَّلُوا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿٢٣﴾
گفتند: دو نفر از کسانیکه میترسیدند وخدا به آن دو نفر نعمت داده بود داخل شوید برآنها از درها و هر وقت به آن داخل شوید شما غالب هستید و بر خدا باید توکل کنید اگر شما مومن هستید﴿۲۳﴾
قَالُوا یَا مُوسَىٰ إِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا أَبَدًا مَّا دَامُوا فِیهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنتَ وَرَبُّکَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ ﴿٢٤﴾
گفتند ای موسی مادامیکه آنها در آنجا هستند ما هرگز تا ابد به آن داخل نمی شویم پس برو تو و پروردگارت و جنگ کنید در حالیکه ما در اینجا نشسته ایم ﴿۲۴﴾
قَالَ رَبِّ إِنِّی لَا أَمْلِکُ إِلَّا نَفْسِی وَأَخِی ۖ فَافْرُقْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ ﴿٢٥﴾
(موسی) گفت : ای پروردگارمن٫ من غیر از خودم و برادرم مالک ( رفتارکس دیگری) نیستم پس بین ما و بین گروه نافرمانها را جدا کن ﴿۲۵﴾
قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ ۛ أَرْبَعِینَ سَنَةً ۛ یَتِیهُونَ فِی الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ ﴿٢٦﴾
گفت البته آن (سرزمین) بر آنها چهل سال حرام شد در زمین سرگردان می شوند و بر قوم نافرمانها متاسف نباش ﴿۲۶﴾
وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّکَ ۖقَالَ إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللَّـهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ ﴿٢٧﴾
و برای آنان خبر فرزندان آدم را به حقیقت بخوان وقتی که برای نزدیکی به خدا قربانی کردند سپس از یکی از آندو پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد گفت تو را می کشم گفت قطعاً خدا (قربانی را) از متقین قبول می کند ﴿۲۷﴾
لَئِن بَسَطتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنِی مَا أَنَا بِبَاسِطٍ یَدِیَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ ۖ إِنِّی أَخَافُ اللَّـهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ ﴿٢٨﴾
اگر دستت را بسوی من بگشایی که من را بکشی من دستم را بسویی تو بازنمی کنم که تو را بکشم به یقین من از خدا پروردگار جهانها می ترسم ﴿۲۸﴾
إِنِّی أُرِیدُ أَن تَبُوءَ بِإِثْمِی وَإِثْمِکَ فَتَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ۚ وَذَٰلِکَ جَزَاءُ الظَّالِمِینَ ﴿٢٩﴾
قطعاً می خواهم که گناه من و گناه خودت را بر عهده بگیری سپس از همدمان آتش باشی و آن جزای ستمگران است ﴿۲۹﴾
فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِیهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿٣٠﴾
وهوای نفسش در کشتن برادرش به او کمک کرد و او را کشت و صبح کرد در حالیکه از زیان دیده ها بود﴿۳۰﴾
فَبَعَثَ اللَّـهُ غُرَابًا یَبْحَثُ فِی الْأَرْضِ لِیُرِیَهُ کَیْفَ یُوَارِی سَوْءَةَ أَخِیهِ ۚ قَالَ یَا وَیْلَتَىٰ أَعَجَزْتُ أَنْ أَکُونَ مِثْلَ هَـٰذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِیَ سَوْءَةَ أَخِی ۖ فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِینَ ﴿٣١﴾
و خدا کلاغی را برانگیخت که زمین را جستجو میکرد تا به او نشان بدهد چگونه جسد برادرش را پنهان سازد گفت ای وای بر من آیا من عاجز هستم از اینکه مانند این کلاغ باشم که جسد برادرم را پنهان کنم و صبح کرد در حالیکه پشیمان بود ﴿ ۳۱﴾
مِنْ أَجْلِ ذَٰلِکَ کَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَٰلِکَ فِی الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ ﴿٣٢﴾
به خاطر آن بر بنی اسرائیل نوشتیم که هر کس نفسی را بکشد بدون آنکه کسی را کشته باشد مانند آنست که تمام مردم را کشته باشد و آنکس که او را زنده سازد مانند آنست که تمام مردم را زنده کرده است و بطور قطع رسولان ما با دلایل روشن بسوی آنها آمدند سپس بسیاری از آنها بعد از آن در زمین از حد تجاوز می کنند ﴿۳۱﴾
إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا أَن یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَافٍ أَوْ یُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا ۖ وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ﴿٣٣﴾
مطمئناً کسانی که با خدا و رسولش می جنگند و در زمین به فساد کردن تلاش میکنند جزای آنها آنست که کشته شوند یا بردار شوند یا دستها و پاهایشان از پشت قطع شود یا از زمین تبعیدشان کنید آن برایشان خاری در دنیاست ودر آخرت برای آنها عذابی بزرگ است ﴿۳۳﴾
إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُوا عَلَیْهِمْ ۖ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿٣٤﴾
مگر کسانیکه قبل از آنکه بر آنها مسلط شوید توبه کردند پس بدانید که خدا آمرزنده و مهربان است ﴿۳۴﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید حدود خدا را رعایت کنید و بسوی او وسیله ای بجویید (وسیله مانند صبر و نماز و روزه و دعا و جهاد وصدقه و..........) و در راه او کوشش کنید شاید شما رستگار شوید ﴿۳۵﴾
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِیَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذَابِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿٣٦﴾
به یقین کسانی که کافر شدند اگر همه آنچه در زمین است برای آنها باشد و مانند آن با آن باشد تا آن را برای رهایی از عذاب روز قیامت به عوض رها شدن بدهند از آنها پذیرفته نشود و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۳۶﴾
یُرِیدُونَ أَن یَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَمَا هُم بِخَارِجِینَ مِنْهَا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ ﴿٣٧﴾
می خواهند که از آتش خارج شوند و آنها از آن خارج شونده نیستند برای آنها عذابی پایداراست ﴿۳۷﴾
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَیْدِیَهُمَا جَزَاءً بِمَا کَسَبَا نَکَالًا مِّنَ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ﴿٣٨﴾
و مرد دزد و زن دزد پس دستهای آن دو را قطع کنید جزایی است به دلیل آنچه آند و کسب کردند درس عبرتی است از خدا و خدا عزتمند حکیم است *{ قطع دست سارق فیزیکی نیست
در رابطه با آیه 38 سوره مائده برخلاف برداشت سنتی نظر من قطع دست دزد نیست زیرااگر منظور قطع فیزیکی دست دزد بود حتمآ خدا میگفت که از کجا باید قطع گردد با دقت کردن در آ یه 6 همین سوره برای وضو خداوند برای شستن دستها میفرماید که دستهایتان را تا آرنج بشویید یعنی حتی برای شستن حدود را معین میکند چگونه ممکن است که برای قطع کردن دست دزد به ما نگوید که دست را از کجا باید قطع کنیم چنانکه پیروان مذاهب بسته به احادیث که آن را به پیامبر منصوب میکنند به روشهای گوناگون دست دزد را از جاهای مختلفی قطع میکنند بعضی از انگشتان و برخی از مچ دست بعضی از آرنج و بعضی دیگر از کتف قطع میکنند و همگی اعتقاد دارند که سنت رسول را اجرا میکنند در حالیکه در زمان رسول هرگز دست سارقی قطع نشده
دلیل دیگر سوره یوسف در قرآن است که در آیه 31 سوره یوسف زنانی که هر کدامشان چاقویی در دست دارند با دیدن یوسف دستان خود را قطع میکنند (فقطعن ایدیهن) چگونه این زنها دستانشان را قطع میکنند؟ البته قطع دست این زنها به گونه ای نیست که دست را از بدن جدا کرده و به کناری بیندازند قطع در قرآن به معانی دیگر غیر از بریدن آمده به نظر من قطع در سوره مائده آیه 38 به معنی ممانعت از ادامه کار سارق و معرفی سارق به مردم است چنانچه در فارسی آگر ما بگوییم پای فلانی را ببر و به او اجازه نده به خانه مان بیاید منظورمان بریدن فیزیکی پای کسی نیست و منظور ما ممانعت کردن از آمدن فرد به حریم خانه مان است برای بررسی بیشتر اینجا کلیک کنید }﴿۳۸﴾
فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّـهَ یَتُوبُ عَلَیْهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿٣٩﴾
پس هرکس بعد از ستمش توبه کند و اصلاح کند پس خدا توبه اش را می پذیرد قطعا خدا آمرزنده ای مهربان است ﴿۳۹﴾
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ وَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٤٠﴾
آیا نمی دانی که خدا دارایی آسمانها و زمین برای اوست عذاب میکند آنکس را که می خواهد و برای آنکس که می خواهد می آمرزد و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۴۰﴾
یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ لَا یَحْزُنکَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْکُفْرِ مِنَ الَّذِینَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ الَّذِینَ هَادُوا ۛ سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِینَ لَمْ یَأْتُوکَ ۖ یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ۖ یَقُولُونَ إِنْ أُوتِیتُمْ هَـٰذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚوَمَن یُرِدِ اللَّـهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِکَ لَهُ مِنَ اللَّـهِ شَیْئًا ۚ أُولَـٰئِکَ الَّذِینَ لَمْ یُرِدِ اللَّـهُ أَن یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ ۖ وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ ﴿٤١﴾
ای رسول تو را محزون نکند کسانی که در کفر شتاب می کنند از کسانی که با دهانهایشان گفتند ایمان آورده ایم ولی قلبهایشان ایمان نیاورده واز کسانی که یهودی هستند شنونده ای برای دروغ و شنواننده برای قوم دیگری که هنوزپیش تو نیامده اند کلام را از مکانش تحریف می کنند می گویند اگر این به شما داده شد پس آن را بگیرید واگر آن را داده نشدید پس دوری کنید و هر کس را که بخواهد خدا او را درفتنه می افکند و هرگز مالک چیزی از خدا برای او نیستی آنها کسانی هستند که خدا نخواسته است که برای آنها قلبهایشان را پاک سازد در دنیا خواری است و در آخرت برای آنها عذابی بزرگ است ﴿۴۱﴾
سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ أَکَّالُونَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِن جَاءُوکَ فَاحْکُم بَیْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ ۖ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَن یَضُرُّوکَ شَیْئًا ۖ وَإِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُم بَیْنَهُم بِالْقِسْطِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ﴿٤٢﴾
برای دروغ بسیار شنونده هستند برای مال حرام بسیار خورنده هستند و اگر سویت آمدند پس میان آنها حکم کن یا از آنان روی برگردان واگر از آنها رویگردان شوی هرگز چیزی را به تو ضرر نمیرسانند واگر حکم کردی پس بین آنان به دادگری حکم کن قطعاً خدا دادگران را دوست دارد ﴿۴۲﴾
وَکَیْفَ یُحَکِّمُونَکَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِیهَا حُکْمُ اللَّـهِ ثُمَّ یَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَٰلِکَ ۚ وَمَا أُولَـٰئِکَ بِالْمُؤْمِنِینَ ﴿٤٣﴾
و چگونه حکم تو را قبول کنند در حالیکه تورات نزد آنها ست که در آن حکم خداست سپس بعد از آن روی بر می تابند و نیستند مومنان ﴿۴۳﴾
إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُوا لِلَّذِینَ هَادُوا وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن کِتَابِ اللَّـهِ وَکَانُوا عَلَیْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا ۚ وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ﴿٤٤﴾
بطور یقین ما تورات را فرستادیم در آن هدایت و نوری است که پیامبران توسط آن حکم میکنند کسانی که اسلام آوردند برای کسانی که یهودیند و خدا پرستان و پیشوایان دین به آنچه خواسته شد از آنها که از کتاب خدا محافظت کنند در حالیکه بر آن شاهدان بودند پس از مردم نترسید و از من بترسید و آیات من را به بهایی کم نفروشید و هرکس به آنچه خدا نازل کرده است حکم نکند پس آنها کافر هستند ﴿۴۴﴾
وَکَتَبْنَا عَلَیْهِمْ فِیهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَالْأَنفَ بِالْأَنفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚفَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ کَفَّارَةٌ لَّهُ ۚ وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾
و برای آنها در آن (تورات ) نوشتیم که جان در برابر جان وچشم در برابر چشم و بینی در برابر بینی و گوش در برابر گوش ودندان در برابر دندان و برای زخمها تلافی است پس هر کس آن را صدقه کند (از قصاص در گذرد) سپس او پاک گرداننده گناهان برای اوست و هر کس بر اساس آنچه خدا نازل کرده است حکم نکند پس آنها ستمگران هستند ﴿۴۵﴾
وَقَفَّیْنَا عَلَىٰ آثَارِهِم بِعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَیْنَاهُ الْإِنجِیلَ فِیهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ ﴿٤٦﴾
و بر تاریخ آنها عیسی پسر مریم را ترجیح دادیم تصدیق کننده ای بر آنچه از تورات در حضور اوست و به او انجیل را دادیم که در آن هدایت و نور است و تصدیق کننده ای بر آنچه از تورات در حضور اوست و هدایت و پند و اندرزی برای رعایت کنندگان ﴿۴۶﴾
وَلْیَحْکُمْ أَهْلُ الْإِنجِیلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فِیهِ ۚ وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾
و اهل انجیل باید بر اساس آنچه خدا در آن نازل کرده حکم کنند و هرکس به آنچه خدا نازل کرده حکم نکند پس آنها گمراه هستند﴿۴۷﴾
وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ ۖ فَاحْکُم بَیْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ ۖوَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَکَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِکُلٍّ جَعَلْنَا مِنکُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰکِن لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّـهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٤٨﴾
و بسوی تو کتاب را به حق فرستادیم تصدیق کننده ای به آنچه در حضور آن است از کتاب و نگهبانی بر آن (کتاب) پس میان آنها حکم کن بر اساس آنچه خدا نازل کرده از آنچه برای تو از حقیقت آمد و از هوس هایشان پیروی نکن. برای هر یک از شما روشن گری و راه آشکاری را قرار دادیم و اگر خدا می خواست قطعاً شما را امتی واحد قرار میداد ولیکن تا شما را دررنج افکند در آنچه به شما داده است پس در خوبیها مسابقه دهید بسوی خداست بازگشت شما همگی و آگاه کند شما را به آنچه در آن اختلاف می کردید 2* ﴿۴۸﴾
وَأَنِ احْکُم بَیْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَن یَفْتِنُوکَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَیْکَ ۖ فَإِن تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا یُرِیدُ اللَّـهُ أَن یُصِیبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنَّ کَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ ﴿٤٩﴾
و آنکه میان آنها حکم کن بر اساس آنچه خدا نازل کرده وازهوا هایشان پیروی نکن و مراقب آنها باش تا تو را به فتنه نیندارند از بعضی از آنچه را که خدا بسوی تو نازل کرده واگر روی گرداندند بدانکه حتما خدا می خواهد که به (سزای ) بعضی از گناهانشان برساندشان و قطعاً بسیاری از مردم گمراهند ﴿۴۹﴾
أَفَحُکْمَ الْجَاهِلِیَّةِ یَبْغُونَ ۚ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّـهِ حُکْمًا لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ﴿٥٠﴾
آیا حکم جاهلیت را می خوا هند و چه کسی بهتر از خداست در حکم دادن برای قومی که یقین دارند ﴿۵۰﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِیَاءَ ۘبَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿٥١﴾
ای کسانی که ایمان آوردید یهود و نصاری را بعنوان سر پرستانی نگیرید بعضی از آنان سر پرستان بعضی دیگر هستند و هر کس از شما آنها را سر پرست خود قرار دهد پس قطعاً او از آنهاست و یقیناً خدا قوم ظالمان را هدایت نمی کند ﴿۵۱﴾
فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَن تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّـهُ أَن یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِی أَنفُسِهِمْ نَادِمِینَ ﴿٥٢﴾
تو کسانی را می بینی که در قلبهایشان مرض است در(دوستی) آنها می شتابند می گویند می ترسیم که گرفتاری به ما برسد (و به آنها نیاز پیدا کنیم) وممکن است که خدا پیروزی یا کاری از پیش خودش را (برای مومنان) پیش بیاورد تا صبح کنند بر آنچه درون خودشان مخفی می کردند پشیمانان﴿۵۲﴾
وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا أَهَـٰؤُلَاءِ الَّذِینَ أَقْسَمُوا بِاللَّـهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ ۙ إِنَّهُمْ لَمَعَکُمْ ۚ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِینَ ﴿٥٣﴾
و کسانی که ایمان آوردند می گویند آیا اینها هستند کسانی که قسم خوردند به خدا شدید ترین قسم هایشان را که حتماً با شما هستند کارهایشان تباه شد و صبح کردند زیانکاران ﴿۵۳﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَن یَرْتَدَّ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّـهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّـهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ ﴿٥٤﴾
ای کسانی که ایمان آوردید هر کس از شما از دینش مرتد شود پس بزودی خدا قومی را می آورد که دوستشان دارد و آنها هم دوستش دارند٫ فروتن هستند٫ برابر مومنان نیرومند هستند٫ برابر کافران در راه خدا کوشش می کنند و از سرزنش سرزنشگر نمی ترسند آن است نعمت خداوند که آن را به هرکس که می خواهد میدهد و خدا وسعت دهنده داناست ﴿۵۴﴾
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ ﴿٥٥﴾
قطع و یقین بدانید که تنها خدا ولی شما و رسولش و کسانی است که ایمان آوردند کسانی که نماز را بپا می دارند و زکات می دهند و آنها رکوع گذارهستند {ولایت فقط مخصوص خداست
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ [المائدة : ۵۵]
وَمَن یَتَوَلَّ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ﴿٥٦﴾
و هر کس از خدا و رسولش و کسانی که ایمان دارند رو بگرداند پس قطعاً گروه خدا آنها پیروز هستند ﴿۵۶﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَکُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ وَالْکُفَّارَ أَوْلِیَاءَ ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿٥٧﴾
ای کسانی که ایمان دارید کسانی را که دین شما را به تمسخر و بازیچه می گیرند از کسانی که قبل از شما به آنها کتاب داده شد و کافران را سر پرست خود نگیرید و حدود خدا را رعایت کنید اگر شما مومن هستید ﴿۵۷﴾
وَإِذَا نَادَیْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ ﴿٥٨﴾
و وقتی که صدا کنید بسوی نماز آن را به تمسخر و بازیچه می گیرند آن به آن دلیل است که آنها قومی بدون عقل هستند﴿۵۸﴾
قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّـهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَکْثَرَکُمْ فَاسِقُونَ﴿٥٩﴾
بگو ای اهل کتاب آیا از ما انتقام می کشید غیر از آنکه به خدا ایمان آورده ایم و آنچه به سوی ما نازل شد وآنچه از قبل نازل شده است (نیز ایمان آورده ایم) ؟ و قطعاً بسیاری از شما گمراه هستند ﴿۵۹﴾
قُلْ هَلْ أُنَبِّئُکُم بِشَرٍّ مِّن ذَٰلِکَ مَثُوبَةً عِندَ اللَّـهِ ۚ مَن لَّعَنَهُ اللَّـهُ وَغَضِبَ عَلَیْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِیرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولَـٰئِکَ شَرٌّ مَّکَانًا وَأَضَلُّ عَن سَوَاءِ السَّبِیلِ ﴿٦٠﴾
بگو آیا به شما بد تر از آن کیفر را خبر بدهم ؟ در پیشگاه خداوند کسی است که خدا دورش کرده و بر او خشم گرفته و از آنها بوزینه ها و خوکهایی قرار داده و کسی است که بندگی طغیا نگر را کرده ٫آنها بدترینها در مکان هستند وگمراهترین ها از راه عدالت میباشند ﴿۶۰﴾
وَإِذَا جَاءُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَد دَّخَلُوا بِالْکُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ ۚ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا کَانُوا یَکْتُمُونَ ﴿٦١﴾
و هر وقت پیش شما بیایند می گویند ایمان آوردیم و در حالی که با کفر وارد شدند وآنها حتماً با آن (کفر) خارج می شوند و خدا به آنچه پنهان می کردند داناست ﴿۶۱﴾
وَتَرَىٰ کَثِیرًا مِّنْهُمْ یُسَارِعُونَ فِی الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَکْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٦٢﴾
و بسیاری از آنان را می بینی که در گناه و ستم می شتابند و مال حرام خوردنشان را (هم میبینی) چه بد بود آنچه بودند عمل می کردند ﴿۶۲﴾
لَوْلَا یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَکْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَصْنَعُونَ ﴿٦٣﴾
چرا خدا شناسان و پیشوایان دینی آنها را از گفتارشان به ستم و مال حرام خورد نشان نهی نمی کنند چه بد است آنچه را می ساختند ﴿۶۳﴾
وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّـهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ کَیْفَ یَشَاءُ ۚ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا ۚ وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ ۚ کُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّـهُ ۚ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا ۚوَاللَّـهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ ﴿٦٤﴾
یهود گفتند دست خدا بسته است دستانشان بسته شد و(از خدا) دور شدند به دلیل آنچه گفتند بلکه دستانش باز است خرج می کند هر طور که می خواهد و قطعاً آنچه بسوی تو از پروردگارت نازل شده برای بسیاری از آنها موجب فزونی سرکشی و کفر است و بین آنها تا روز قیامت تجاوز ودشمنی را افکندیم هر وقت برای جنگ آتش روشن کنند خدا خاموشش می کند و در زمین به فساد می کوشند و خدا فاسدان را دوست ندارد ﴿۶۴﴾
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَکَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿٦٥﴾
و اگر اهل کتاب ایمان می آوردند و رعایت می کردند قطعاً گناهانشان را از آنها می زدودیم و حتماً آنها را به باغهای نعمت ها داخل می گرداندیم ﴿۶۵﴾
وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْهِم مِّن رَّبِّهِمْ لَأَکَلُوا مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم ۚ مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ ۖ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ سَاءَ مَا یَعْمَلُونَ ﴿٦٦﴾
و اگر آنها تورات وانجیل و آنچه بسوی آنها فرستاده شد را بر پا می داشتند قطعاً از بالای سرشان واز زیر پا هایشان (روزی) می خوردند از آنان امتی میانه رو هستند و بسیاری از آنها بد عمل میکنند ﴿۶۶﴾
یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ ۖ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّـهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ ﴿٦٧﴾
ای رسول آنچه را بسوی تو از پروردگارت نازل شد ابلاغ کن و اگر نکنی رسالت او (خدا) را ابلاغ نکرده ای و خدا تو را در برابر مردم محافظت نمی کند قطعاً خدا قوم کافران را هدایت نمی کند ﴿۶۷﴾
قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَىٰ شَیْءٍ حَتَّىٰ تُقِیمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ ۗ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا ۖ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿٦٨﴾
بگو ای اهل کتاب بر چیزی نیستید تا وقتی که تورات و انجیل را بر پا دارید و آنچه را که از پروردگارتان بسوی شما نازل شده و قطعاً
آنچه بسوی تو از پروردگارت فرستاده شد سرکشی وکفر بسیاری از آنها را افزایش می دهد پس بر قوم کافران تاسف نخور﴿۶۸﴾
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَىٰ مَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿٦٩﴾
قطعاً کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی شدند و صابی ها و نصرانی ها هر کس که بخدا و روز آخر ایمان آورد و عمل شایسته کرد پس ترسی بر انها نیست و اندوهگین نشوند ﴿۶۹﴾
لَقَدْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَیْهِمْ رُسُلًا ۖ کُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنفُسُهُمْ فَرِیقًا کَذَّبُوا وَفَرِیقًا یَقْتُلُونَ ﴿٧٠﴾
البته از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم و بسوی آنها رسولانی فرستادیم هر وقت رسولی برایشان می آمد که مخالف هوسهای آنها بود گروهی را تکذیب کردند و گروهی را کشتند ﴿۷۰﴾
وَحَسِبُوا أَلَّا تَکُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَمُّوا ثُمَّ تَابَ اللَّـهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَصَمُّوا کَثِیرٌ مِّنْهُمْ ۚ وَاللَّـهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ ﴿٧١﴾
و(پیش خود) حساب کردند که دیگر گمراه نمیشوند سپس کور شدند و کر شدند سپس خدا بر آنها بازگشت و بسیاری از آنها کور شدند و خدا به آنچه میکنند بیناست ﴿۷۱﴾
لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ ۖ وَقَالَ الْمَسِیحُ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ ۖ إِنَّهُ مَن یُشْرِکْ بِاللَّـهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّـهُ عَلَیْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ﴿٧٢﴾
قطعاً و یقیناً کسانی که گفتند خدا او پسر مریم است کافر شدند و این در حالیست که مسیح گفت ای بنی اسرائیل خدایی را که پروردگار من و پروردگار شماست بندگی کنید و بدانید که هر کس با خدا کسی را شریک بگرداند البته خدا برای او بهشت را حرام کرده است و جایگاهش آتش است و برای ستمکاران یاورانی نیست ﴿۷۲﴾
لَّقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّـهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ ۘ وَمَا مِنْ إِلَـٰهٍ إِلَّا إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ ۚ وَإِن لَّمْ یَنتَهُوا عَمَّا یَقُولُونَ لَیَمَسَّنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿٧٣﴾
بطور حتم کسانی که گفتند که خدا سومین است کافر هستند در حالیکه خدایی نیست مگر خدای واحد و اگر از آنچه که می گویند دست نکشند قطعاً به کسانی از آنها که کافر هستند عذابی دردنا ک می رسد ﴿۷۳﴾
أَفَلَا یَتُوبُونَ إِلَى اللَّـهِ وَیَسْتَغْفِرُونَهُ ۚوَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿٧٤﴾
آیا بسوی خدا توبه نمی کنند واز او آمرزش نمی خواهند و خدا آمرزنده مهربان است﴿۷۴﴾
مَّا الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّیقَةٌ ۖ کَانَا یَأْکُلَانِ الطَّعَامَ ۗ انظُرْ کَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ الْآیَاتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّىٰ یُؤْفَکُونَ ﴿٧٥﴾
مسیح پسر مریم غیر از رسولی نیست که البته قبل از او رسولانی درگذشته اند (مرده اند) ومادرش راستگو بود آندو غذا می خوردند بنگر که چگونه آیات را برایشان بیان می کنیم و نگاه کن چگونه دروغ می گویند ﴿۷۵﴾
قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا یَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا ۚ وَاللَّـهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿٧٦﴾
بگو آیا غیر از خداوند عبادت می کنید آنچیز هایی را که مالک نفع و ضرری برای شما نیستند وخدا او شنوایی داناست ﴿۷۶﴾
قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوا أَهْوَاءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِن قَبْلُ وَأَضَلُّوا کَثِیرًا وَضَلُّوا عَن سَوَاءِ السَّبِیلِ ﴿٧٧﴾
بگو ای اهل کتاب در دین خودتان به ناحق غلوّ نکنید و هوسهای قومی که از قبل گمراه شده اند را پیروی نکنید و بسیاری را از راه مساوات گمراه کردند ﴿۷۷﴾
لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَىٰ لِسَانِ دَاوُودَ وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ۚ ذَٰلِکَ بِمَا عَصَوا وَّکَانُوا یَعْتَدُونَ ﴿٧٨﴾
کسانی که از بنی اسرائیل کافر شدند بر زبان داوود و عیسی پسر مریم لعنت شدند٫ به دلیل آنکه عصیان کردند و تجاوز می کردند ﴿۷۸﴾
کَانُوا لَا یَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنکَرٍ فَعَلُوهُ ۚ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿٧٩﴾
از منکری که انجامش می دادند دست نمی کشیدند چه زشت بود آنچه انجامش می دادند ﴿۷۹﴾
تَرَىٰ کَثِیرًا مِّنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذِینَ کَفَرُوا ۚ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَن سَخِطَ اللَّـهُ عَلَیْهِمْ وَفِی الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ ﴿٨٠﴾
بسیاری از آنها را می بینی کسانی را که کافر شده اند را به سرپرستی می گیرند بد است آنچه را نفوسشان برایشان پیش پیش فرستاد که خدا بر آنها خشمگین شد و در عذاب اقامت میگزینند ﴿۸۰﴾
وَلَوْ کَانُوا یُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالنَّبِیِّ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِیَاءَ وَلَـٰکِنَّ کَثِیرًا مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨١﴾
اگر به خدا و پیامبر و آنچه بسوی او نازل شد ایمان می آوردند . آنها را به سرپرستی نمی گرفتند ولیکن بسیاری از آنها گمراهند﴿۸۱﴾
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُم مَّوَدَّةً لِّلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ ﴿٨٢﴾
قطعاً سر سخت ترین مردم را در دشمنی کردن با کسانی که ایمان آوردند یهود را می یابی و کسانی که مشرک شدند و قطعاً می یابی نزدیکترین آنها را در دوستی برای کسانی که ایمان آوردند کسانی که گفتند ما نصاری هستیم آن به دلیل آنست که از آنها کشیشان و ترسنده گانی هستند و حتماً آنها تکبر نمی ورزند﴿۸۲﴾
وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ﴿٨٣﴾
و وقتی که آنچه را بسوی رسول نازل شد می شنوند می بینی چشمهای آنها لبریز از اشک می شود به دلیل آنچه از حقیقت شناختند می گویند پروردگارا ما ایمان آوردیم پس ما را با شاهدان بنویس ﴿۸۳﴾
وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن یُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ ﴿٨٤﴾
و چه شود ما را که به خدا و آنچه برای ما از حقیقت آمد ایمان نمی آوریم و طمع داریم که پروردگارمان ما را با گروه شایسته ها داخل کند ﴿۸۴﴾
فَأَثَابَهُمُ اللَّـهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ وَذَٰلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ ﴿٨٥﴾
سپس خدا به دلیل آنچه گفتند پاداششان داد باغهایی که از زیر آن نهر هایی جاریست در آن اقامت می گزینند و آن پاداش نیکو کاران است ﴿۸۵﴾
وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ﴿٨٦﴾
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را دروغ شمردند آنها یاران جحیم هستند ﴿۸۶﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّـهُ لَکُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ ﴿٨٧﴾
ای کسانی که ایمان آوردید حرام نکنید پاکیزه ها یی را که خدا برای شما حلال کرد و تجاوز نکنید که خدا تجاوز کاران را دوست ندارد ﴿۸۷﴾
وَکُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّـهُ حَلَالًا طَیِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ الَّذِی أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿٨٨﴾
و از آنچه خدا به شما روزی داد حلالی پاکیزه بخورید وحدود خدا را رعایت کنید کسی که شما به او ایمان دارید ﴿۸۸﴾
لَا یُؤَاخِذُکُمُ اللَّـهُ بِاللَّغْوِ فِی أَیْمَانِکُمْ وَلَـٰکِن یُؤَاخِذُکُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الْأَیْمَانَ ۖ فَکَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاکِینَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِیکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِیرُ رَقَبَةٍ ۖ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ ۚ ذَٰلِکَ کَفَّارَةُ أَیْمَانِکُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚوَاحْفَظُوا أَیْمَانَکُمْ ۚ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّـهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿٨٩﴾
خدا شما را به بیهودگی در سوگندهایتان مواخذه نمی کند و لکن شما را در قطعی کردن پیمانها مواخذه میکند پس کفاره آن خورانیدن ده نفر فقیراست از میان آنچه خانواده تان را می خورانید یا پوشانیدن آنها یا آزاد کردن برده ای و اگر کسی توانایی نداشت پس سه روز روزه بگیرد آن کفاره سوگندهای شماست وقتی که قسم می خورید و از پیمانهای خودتان حفاظت کنید بدانسان خدا برای شما آیاتش را بیان میکند شاید شما تشکر کنید ﴿۸۹﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٩٠﴾
ای کسانی که ایمان آوردید قطعاً هر مستی آور و قمار و چیزهایی که (بر بتها) نصب میکنید و تیرهای قرعه کشی کار زشتی است از عمل شیطان است پس از آن دوری کنید شاید شما رستگار شوید ﴿۹۰﴾
إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِی الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ وَیَصُدَّکُمْ عَن ذِکْرِ اللَّـهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ ﴿٩١﴾
قطعاً بدانید که شیطان می خواهد که میان شما دشمنی و کینه را واقع گرداند در هر چیز مستی آور و قمار و مانع شما شود از یاد آوردن خدا واز نماز پس آیا شما دست بر می دارید ﴿۹۱﴾
وَأَطِیعُوا اللَّـهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا ۚ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿٩٢﴾
و از خدا اطاعت کنید و از رسول اطاعت کنید و مراقب باشید پس اگر اعراض کردید بدانید که قطعاً بر رسول ما جز تبلیغ روشنگر نیست *{* اطاعت از قرآن اطاعت از رسول است
http://www.quranmoslems.blogspot.nl/2012/08/blog-post_9.html }
﴿۹۲﴾
لَیْسَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوا وَّآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوا وَّآمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوا وَّأَحْسَنُوا ۗوَاللَّـهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿٩٣﴾
بر کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند گناهی نیست در آنچه خوردند وقتی رعایت کردند و ایمان آوردند عمل شایسته کردند سپس رعایت کردند و ایمان آوردند سپس رعایت کردند و نیکی کردند و خدا نیکوکاران را دوست دارد ﴿۹۳﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَیَبْلُوَنَّکُمُ اللَّـهُ بِشَیْءٍ مِّنَ الصَّیْدِ تَنَالُهُ أَیْدِیکُمْ وَرِمَاحُکُمْ لِیَعْلَمَ اللَّـهُ مَن یَخَافُهُ بِالْغَیْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِکَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿٩٤﴾
ای کسانی که ایمان دارید قطعاً خدا شما را در سختی می افکند با چیزی از شکار که دستهایتان و تیر و کمان هایتان آن را می گیرد حتماً خدا میداند چه کسی در خلوت از او میترسد سپس هر کس بعد از آن تجاوز کند پس برای او عذابی درد ناک است ﴿۹۴﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقْتُلُوا الصَّیْدَ وَأَنتُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَن قَتَلَهُ مِنکُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاءٌ مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ یَحْکُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنکُمْ هَدْیًا بَالِغَ الْکَعْبَةِ أَوْ کَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاکِینَ أَوْ عَدْلُ ذَٰلِکَ صِیَامًا لِّیَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ ۗ عَفَا اللَّـهُ عَمَّا سَلَفَ ۚ وَمَنْ عَادَ فَیَنتَقِمُ اللَّـهُ مِنْهُ ۗ وَاللَّـهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ ﴿٩٥﴾
ای کسانی که ایمان آوردید وقتی که در احرام هستید شکار را نکشید و هر کس از شما بطور عمدی آن را بکشد پس کیفرش مانند آنچه کشته است از دامها (شتر٫ گاو٫گوسفند) است که به آن دو داور عادل از شما حکم کنند هدیۀ رسیده به کعبه یا کفارۀ که خوراک بی نوایان شود یا برابر آن روزۀ تا گرفتاری کارش را بچشد آنچه را در گذشته سپری شده خدا بخشید و هر کس (از حدود خدا) تجاوز کند پس خدا از او انتقام می کشد و خدا عزتمند صاحب انتقام است ﴿۹۵﴾
أُحِلَّ لَکُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَّکُمْ وَلِلسَّیَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَیْکُمْ صَیْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّـهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٩٦﴾
برای شما شکار دریا و خوراکش حلال شد توشۀ برای شما و برای مسافران و بر شما شکار بیابان حرام شد مادامی که در احرام هستید و حدود خدا را مراعات کنید کسی که بسوی او گرد آورده شوید ﴿۹۶﴾
جَعَلَ اللَّـهُ الْکَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْیَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِکَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّـهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿٩٧﴾
خدا کعبه را خانه حرمت بر پا داشتن (حریمی) برای مردم قرار داد و ماه حرام را و قربانی هدیه شده بی نشان وقربانی قلاده دارنشانه دارقرار داد برای آنکه بدانید که خدا قطعاً میداند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و قطعاً خدا به هر چیزی داناست ﴿۹۷﴾
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿٩٨﴾
قطعاً بدانید که خدا سخت عقوبت است و آنکه قطعاً خدا آمرزنده مهربان است ﴿۹۸﴾
مَّا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّـهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَکْتُمُونَ﴿٩٩﴾
نیست بر رسول مگر رساندن پیام و خدا میداند آنچه را آشکار می کنید و آنچه را کتمان می کنید ﴿۹۹﴾
قُل لَّا یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ ۚفَاتَّقُوا اللَّـهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٠٠﴾
بگو پلید و پاکیزه مساوی نیستند و هر چند تو را زیاد بودن پلید متعجب کند پس حدود خدا را مراعات کنید ای صاحبان خرد شاید رستگار شوید ﴿۱۰۰﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْیَاءَ إِن تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ وَإِن تَسْأَلُوا عَنْهَا حِینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَکُمْ عَفَا اللَّـهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ ﴿١٠١﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید, وقتی که قرآن نازل می گردد
از چیزهایی نپرسید که اگر برای شما افشا شود بدتان می آید
و اگر از آن بپرسید (هنگام نزول قرآن) برای شما فاش می شود. خدا آن را بخشید و خدا آمرزنده برد باراست﴿۱۰۱﴾
قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِکُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا کَافِرِینَ ﴿١٠٢﴾
حتماً قوم قبل از شما از اینگونه سوالها پرسیدند سپس صبح کردند در حالیکه به آن ناباوربودند﴿۱۰۲﴾
مَا جَعَلَ اللَّـهُ مِن بَحِیرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِیلَةٍ وَلَا حَامٍ ۙ وَلَـٰکِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یَفْتَرُونَ عَلَى اللَّـهِ الْکَذِبَ ۖوَأَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ ﴿١٠٣﴾
خدا قرار نداده از بحیره ونه سایبه و نه وصیله و نه حام (اینها تقسیم بندی خدا و دستور او نیست) و لکن کسانی که کافر شدند سخنان دروغ را به خدا نسبت می دهند دروغی را و بیشترشان با عقلشان نمی فهمند{
توضیح آیه ۱۰۳ بحیره سائبه وصیله حام
1- بحیره شتریست که گوش ان را میشکافتند در مجمع البیان از زجاج نقل شده چون شتری پنج بار میزایید و بچه پنجمش نر می بود گوش آن شتر را میشکافتند و دیگر به آن سوار نمی شدند و ذبح نمیکردند و در چراگاه و ابشخور مزاحم آن نمی شدند
2- سائبه شتریست که نذر می کردند در صورت آمدن مسافر و شفای مریض آن را به حال خود رها کنند
3- وصیله – اگر گوسفندی بچه ماده میزایید برای خود بر میداشتند و اگر نر می زایید برای خدایان ذبح میکردند و آگر یکدفعه نر و ماده را با هم میزایید میگفتند ماده به برادرش وصل شده و دیگر بچه نر را برای خدایان ذبح نمیکردند (وصیله = مونث وصیل = وصل کننده)
4- حام شتر نری بود که از پشت او ده شتر بوجود می آمد می گفتند پشت خود را قرق کرده و دیگر سوار ان نمی شدند و مانند بحیره آزادش میکردند (اقوال دیگری نیز در مجمع و غیره نقل شده که ذکر انها لازم نیست منبع قاموس قرآن ج ۱و ج ۳ وج۷ }﴿۱۰۳﴾
وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَلَا یَهْتَدُونَ﴿١٠٤﴾
و وقتی به آنها گفته می شود بسوی آنچه خدا نازل کرده است و بسوی رسول بیائید می گویند آنچه را که پدران خود را بر آن منوال یافتیم برای ما کافی است آیا اگر چه پدرانشان چیزی را نمی دانستند و هدایت هم نشدند ﴿۱۰۴﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنفُسَکُمْ ۖ لَا یَضُرُّکُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ ۚ إِلَى اللَّـهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٠٥﴾
ای کسانی که ایمان آوده اید بر شماست مراقبت کردن ازخودتان کسی که گمراه شده است به شما ضرر نمی رساند وقتی که شما هدایت شدید بسوی خداست بازگشت همه شما سپس شما را آگاه می کند به آنچه بودید می کردید ﴿۱۰۵﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَیْنِکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ حِینَ الْوَصِیَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنکُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَیْرِکُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الْأَرْضِ فَأَصَابَتْکُم مُّصِیبَةُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلَاةِ فَیُقْسِمَانِ بِاللَّـهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِی بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۙ وَلَا نَکْتُمُ شَهَادَةَ اللَّـهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الْآثِمِینَ ﴿١٠٦﴾
ای کسانی که ایمان آوردید شهادت میان شما هر وقت یکی از شما مرگش فرا برسد هنگام وصیت کردن دو نفر از صاحبان عدالت از شما (خواه زن باشند یا مرد) یا دو نفر دیگر غیر ازآشنایان شما شاهد بگیرد اگر شما در زمین در سفر بودید و با مصیبت مرگ روبرو شدید آن دوشاهد را باز داشت کنید اگر مشکوک شدید بعد از نماز تا به خدا قسم بخورند که آن شهادت را به هیچ قیمتی نمی فروشیم و اگر چه خویشاوندان ما باشند و شهادت خدا را پنهان نکنیم در آن هنگام ما از گناهکاران هستیم ﴿۱۰۶﴾
فَإِنْ عُثِرَ عَلَىٰ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ یَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِینَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْأَوْلَیَانِ فَیُقْسِمَانِ بِاللَّـهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَیْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِینَ ﴿١٠٧﴾
سپس اگر متوجه شدید که بر آندو نفر گناهی ثابت شده پس دو نفر دیگر را به جای آن دو نفراولی جایگزین سازید از کسانی که محق تربودند بر آنها از آن دو نفر پیشین پس باید قسم بخورند به خدا که شهادت ما با ثبات تر از شهادت آن دو نفر پیشین است و ما تجاوزاز حق نمی کنیم که در آن هنگام قطعاً از ستمکاران خواهیم بود ﴿۱۰۷﴾
ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَن یَأْتُوا بِالشَّهَادَةِ عَلَىٰ وَجْهِهَا أَوْ یَخَافُوا أَن تُرَدَّ أَیْمَانٌ بَعْدَ أَیْمَانِهِمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّـهَ وَاسْمَعُوا ۗ وَاللَّـهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ ﴿١٠٨﴾
آن نزدیک تربه صواب است که به شهادت بیائید به روش صحیح آن یا بترسند از اینکه عهد و پیمانهایی بعد از قسم هایشان برگشت داده شود و حدود خدا را رعایت کنید و گوش کنید و خدا قوم گناهکاران را هدایت نمی کند ﴿۱۰۸﴾
یَوْمَ یَجْمَعُ اللَّـهُ الرُّسُلَ فَیَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖإِنَّکَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ ﴿١٠٩﴾
روزی که خدا رسولان را جمع می کند و می گوید چگونه جواب داده شدید گویند دانشی برای ما نیست قطعاً تو دانای غیب ها هستی* { رسولان پس از مرگ شاهد اعمال امت خود نیستند زیرا مرده اند۱۰۹و ۱۱۶
۱۱۷
برای بررسی مطلب اینجا را کلیک کنید} ﴿۱۰۹﴾
إِذْ قَالَ اللَّـهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ اذْکُرْ نِعْمَتِی عَلَیْکَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِکَ إِذْ أَیَّدتُّکَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَکَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُکَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ بِإِذْنِی فَتَنفُخُ فِیهَا فَتَکُونُ طَیْرًا بِإِذْنِی ۖ وَتُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِی ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِی ۖ وَإِذْ کَفَفْتُ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَنکَ إِذْ جِئْتَهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَـٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِینٌ ﴿١١٠﴾
وقتی که خدا گفت ای عیسی پسر مریم یاد کن نعمتم را بر تو و بر مادرت وقتی که تو را به روح القدس قدرت دادم با مردم در گهواره ودر پیری حرف می زنی و وقتی که به تو کتاب و حکمت و تورات و انجیل را یاد دادم و وقتی که از گِل با اجازه من مانند قیافه پرنده خلق می کردی سپس در آن می دمیدی و با اجازه من پرنده ای می شد و دیوانه یا کور و پیر را با اجازه من درمان می کردی و وقتی که با اجازه من مرده ها را خارج میکردی و وقتی که (گزند) بنی اسرائیل را از تو بازداشتم وقتی که بسوی آنها با دلایل روشن آمدی سپس گفتند کسانی که از آنها ناباور شدند این غیراز جادویی روشن نیست ﴿۱۱۰﴾
وَإِذْ أَوْحَیْتُ إِلَى الْحَوَارِیِّینَ أَنْ آمِنُوا بِی وَبِرَسُولِی قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ ﴿١١١﴾
و وقتیکه بسوی حواریون وحی کردم که به من و به رسول من ایمان آورید گفتند ایمان آوردیم و شاهد باش به آنکه ما مسلمانان هستیم ﴿۱۱۱﴾
إِذْ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ هَلْ یَسْتَطِیعُ رَبُّکَ أَن یُنَزِّلَ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّـهَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿١١٢﴾
وقتیکه حواریون گفتند ای عیسی پسر مریم آیا پروردگارت می تواند که بر ما سفره غذایی از آسمان نازل کند گفت حدود خدا را مراعات کنید اگر شما مومن هستید ﴿۱۱۲﴾
قَالُوا نُرِیدُ أَن نَّأْکُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَکُونَ عَلَیْهَا مِنَ الشَّاهِدِینَ﴿١١٣﴾
گفتند می خواهیم که از آن بخوریم و قلبهای ما مطمین شود و بدانیم که حتماً به ما راست گفته ای و بر آن از شاهدان باشیم ﴿۱۱۳﴾
قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّـهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَکُونُ لَنَا عِیدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنکَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ ﴿١١٤﴾
عیسی پسر مریم گفت: خدایا ای پروردگار ما بر ما سفره غذایی از آسمان بفرست که برای ما عیدی باشد برای اول ما و آخر ما و آیه ای از تو و به ما روزی بده و تویی بهترین روزی دهندگان ﴿۱۱۴﴾
قَالَ اللَّـهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْکُمْ ۖ فَمَن یَکْفُرْ بَعْدُ مِنکُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَّا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِینَ ﴿١١٥﴾
خدا گفت من نازل کننده ام آن را بر شما پس هر کس از شما بعد از آن کافر شود قطعاً عذابش می کنم عذابی که احدی از جهانیان را آنگونه عذاب نکنم﴿۱۱۵﴾
وَإِذْ قَالَ اللَّـهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَـٰهَیْنِ مِن دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ ۚ إِن کُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلَا أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِکَ ۚ إِنَّکَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ ﴿١١٦﴾
و وقتی که خدا گفت ای عیسی پسر مریم آیا تو به مردم گفتی که غیر از خدا من و مادرم را بعنوان دو خدا اختیار کنید گفت منزهی تو شایسته من نیست که بگویم آنچه را در آن حقی ندارم اگر آن را می گفتم حتماً آن را می دانستی٫ می دانی آنچه را که در من است و نمیدانم آنچه را در توست زیرا که قطعاً تو هستی دانای غیبها ﴿۱۱۶﴾
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ ۚ وَکُنتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَّا دُمْتُ فِیهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنتَ أَنتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ ۚوَأَنتَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿١١٧﴾
من به آنها نگفتم مگر آنچه را که من را به آن دستور دادی که فقط خدا را عبادت کنید که پروردگار من و پروردگار شماست و تو بر آنها شاهد بودی مادامیکه درمیان آنها بودم سپس وقتیکه مرا متوفی کردی تو مراقب ایشان بودی و تو بر هر چیزی شاهد هستی ﴿۱۱۷﴾
إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُکَ ۖ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿١١٨﴾
اگر عذابشان کنی پس قطعاً آنها بندگان تو هستند و اگر آنها را بیامرزی پس قطعاً تو هستی نیرومند حاکم ﴿۱۱۸﴾
قَالَ اللَّـهُ هَـٰذَا یَوْمُ یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۚ رَّضِیَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿١١٩﴾
خدا گفت این روز نفع میدهد راستگویان را راستی شان . برای آنها باغهایی است که از زیر آنها نهرهایی جاریست در آن برای همیشه اقامت می گزینند خدا از آنها راضی است و از او راضی هستند آنست رستگاری بزرگ ﴿۱۱۹﴾
لِلَّـهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا فِیهِنَّ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١٢٠﴾
برای خداست دارایی آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست و او بر هر چیزی تواناست﴿۱۲۰﴾
راست گفت خدای بزرگ بنده خدا ۳/۳/۱۳۸۸ والسلام بنده خدا
