۳ـ آل عمران (خاندان عمران)
سورة آل عمران
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
بنام خدای رحم کنندۀ رحم گستر
الم ﴿١﴾
الم ﴿١﴾
اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ﴿٢﴾
خدایی که خدایی بجز او نیست زنده و ازلی است ﴿۲﴾
نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ ﴿٣﴾
بر تو کتاب را فرستاد که به حق تصدیق کننده ای است به آنچه پیش اوست و تورات وانجیل رافرستاد ﴿۳﴾
مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّـهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ ۗ وَاللَّـهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ﴿٤﴾
ازقبل هدایتی برای مردم و فرقان (جدا کننده حق و باطل) را فرستاد بطور یقین کسانی که باور به آیات خدا ندارند برای آنها عذابی شدید است وخدا نیرومند وصاحب انتقام است ﴿۴﴾
إِنَّ اللَّـهَ لَا یَخْفَىٰ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ﴿٥﴾
به یقین برای خدا چیزی در زمین و نه در آسمان مخفی نیست ﴿۵﴾
هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ ۚ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴿٦﴾
او کسی است که شما را در رحم ها (رحم مادران که جنین در آن قرار میکیرد و رشد میکند) تصویر میکند هر طوری که بخواهد .خدایی به جز او نیست نیرومند حکیم است ﴿۶﴾
هُوَ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِیلِهِ ۗ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّـهُ ۗوَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ﴿٧﴾
او کسی است که بر تو کتاب را نازل کرد وجهی از آن آیات ، محکم است که آنها مادر کتاب هستند ووجه دیگر آیات ، متشابهات هستند پس کسانیکه در قلبشان انحرافی است آنچه را وجه متشابه از آن (کتاب) است را پیروی می کنند چون بدنبال فتنه هستند ومیخواهند آن را (آیات قرآن را) تاویل کنند در حالیکه کسی تاویل آن را غیر از خدا نمی داند و (دانشمندان) کسانیکه در علم استوار هستند میگویند به آن (آیات چه با وجه محکم و چه با وجه متشابه)ایمان آوردیم همه آن از نزد پروردگار ماست و متذکر(این نکته) نمی شوند مگر صاحبان خرد ﴿۷﴾
*** تمام آیات قرآن کریم هم محکم هستند و هم متشابه به بیانی دیگرتمام آیات قرآن کریم دو وجه دارند وجه محکمات و وجه دیگر که متشابهات هستند یعنی هر آیه در قرآن هم در گروه محکمات است و هم در گروه متشابهات آنچه که مادر کتاب خوانده شده وجه محکم قرآن است به تعبیر دیگر آیات یک تعبیر مشخص و روشنی را که مقصود خداست را بیان میکنند که به آن محکم می گویند و همین آیات میتوانند تعابیر گوناگونی داشته باشند که هر کس بنا به قدرت ادراک خود از آنها بهره برداری میکند که مجموعه ای از این برداشتها را متشابه می گویند .
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً ۚ إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٨﴾
پروردگارا قلبهای ما را منحرف نکن بعد از اینکه ما را هدایت کردی و برای ما از پیش خود رحمتی هدیه کن زیرا که تو بسیار عطا کننده هستی﴿۸﴾
رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لَّا رَیْبَ فِیهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ ﴿٩﴾
پروردگارا قطعاً تو جمع کننده مردم هستی برای روزی که شکی در آن نیست وبه یقین خدا از وعده گاه (روز موعود) تخلف نمی کند ﴿۹﴾
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّـهِ شَیْئًا ۖ وَأُولَـٰئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ ﴿١٠﴾
مطمئناً کسانی که کافر شدند (باور نکردند) هرگز اموالشان ونه اولادشان از آنها چیزی را از خدا بی نیاز نمی کند وآنها سوخت آتش هستند﴿١۰﴾
کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللَّـهُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿١١﴾
مانند عادت آل فرعون وکسانی که قبل از ایشان آیات ما را تکذیب کردند. پس خدا به دلیل گناهانشان گرفتشان و خدا در عقوبت شدید است ﴿١۱﴾
قُل لِّلَّذِینَ کَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ ۚوَبِئْسَ الْمِهَادُ﴿١٢﴾
به کسانیکه باورنکردند بگو بزودی شکست می خورید وجمع آوریی می شوید بسوی جهنم وچه بد آماده گاهی است ﴿١۲﴾
قَدْ کَانَ لَکُمْ آیَةٌ فِی فِئَتَیْنِ الْتَقَتَا ۖ فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ وَأُخْرَىٰ کَافِرَةٌ یَرَوْنَهُم مِّثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ ۚ وَاللَّـهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَن یَشَاءُ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَعِبْرَةً لِّأُولِی الْأَبْصَارِ﴿١٣﴾
بطور قطع برای شما آیه ای (نشانه ای) است در دو گروه که باهم روبرو شدند گروهی در راه خدا پیکار میکرد وگروهی دیگر که کافر بودند آنها را دو برابر خودشان با تصور چشم میدیدند و خدا با کمک خود تایید میکند آنکس را که می خواهد البته در آن (نشانه) پیامیست برای صاحبان بینش ﴿١۳﴾
زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ۗذَٰلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَاللَّـهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ ﴿١٤﴾
آراسته شد برای مردم دوست داشتن شهوات از زنان وفرزندان وثروت زیاد پرشده از طلا و نقره و اسبانی که در چراگاه می چرند ودامها وکشاورزی آن بهره زندگانی دنیاست وخدا نزد اوست مکان بازگشتن نیکو ﴿١۴﴾
قُلْ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیْرٍ مِّن ذَٰلِکُمْ ۚ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ ۗوَاللَّـهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ ﴿١٥﴾
بگو آیا به شما خبر بدهم بهتر از آن را برای شما ؟ برای کسانیکه حدود خدا را رعایت میکنند پیش پروردگارشان باغهایی است که از زیر آنها جویهایی جاریست که درآن اقامت میگزینند وازواجی پاک شده ورضایتی از خداوند وخدا به بندگان بیناست ﴿١۵﴾
الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ﴿١٦﴾
کسانیکه می گویند پروردگار ما به یقین باور کردیم پس برای ما گناهانمان را بیامرز و مارا از عذاب آتش نگهدار﴿١۶﴾
الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحَارِ﴿١٧﴾
صابران وراستگویان وفروتنان وخرج کنندگان وآمرزش خواهان در هنگام سحرها هستند ﴿١۷﴾
شَهِدَ اللَّـهُ أَنَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِکَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿١٨﴾
خدا شهادت داد که مطمئناً خدایی جزاو نیست وملائکه (فرشته ها) وصاحبان علم ایستادگان به عدالت هستند (و شهادت می دهند که) خدایی جز او نیست عزتمند حکیم است ﴿١۸﴾
إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللَّـهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ ۗ وَمَن یَکْفُرْ بِآیَاتِ اللَّـهِ فَإِنَّ اللَّـهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ﴿١٩﴾
به یقین دین در نزد خدا اسلام است (که از زمان ابراهیم شروع شده و تمام پیامبران طبق آیات قرآن مسلمان هستند) و (در این باره) اختلاف نکردند کسانیکه به آنها کتاب داده شد(اهل کتاب) مگر بعد از آنکه دانش برای آنها آمد (فهمیدند که خدا تنها یک دین به نام اسلام را توسط پیامبران بسوی مردم فرستاده) به ستم و تجاوز بین خودشان (این گفته را انکار کردند) و آنکس که آیات خدا را باور نکند پس یقیناً خدا در حساب کردن سریع است ﴿١۹﴾
فَإِنْ حَاجُّوکَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلَّـهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ ۗ وَقُل لِّلَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْأُمِّیِّینَ أَأَسْلَمْتُمْ ۚفَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوا ۖ وَّإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّـهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ﴿٢٠﴾
و اگر با تو مخاصمه کردند پس بگو روی خودم را برای خدا سلامت کردم وآنکس که من را پیروی کرد وبگو به کسانی که به آنها کتاب داده شد وبه عوام مردم اسلام آورید پس اگر اسلام آوردند پس به یقین هدایت یافته اند واگر روی برتافتند پس بر تو(دستوردیگری) نیست مگر رساندن (پیام خدا) و خدا به بندگان بیناست ﴿۲۰﴾
إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّـهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَیَقْتُلُونَ الَّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ﴿٢١﴾
قطعاً کسانی که آیات خدا را باور نمی کنند و پیامبران را به ناحق میکشند و کسانی از مردم که امر به عدالت میکنند را میکشند پس آنها را به عذابی دردناک بشارت بده ﴿۲۱﴾
أُولَـٰئِکَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ ﴿٢٢﴾
آنها کسانی هستند که اعمالشان در دنیا وآخرت تباه شده و برای آنها کمک کننده ای نیست ﴿۲۲﴾
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَابِ یُدْعَوْنَ إِلَىٰ کِتَابِ اللَّـهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّىٰ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ ﴿٢٣﴾
آیا نگاه نمی کنی بسوی کسانی که بهره ای از کتاب به آنها داده شد خوانده میشوند (دعوت میشوند) بسوی کتاب خدا تا حکم کند بین آنها سپس گروهی از ایشان روی برمی تابند وآنها روی گردان هستند ﴿۲۳﴾
ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ ۖ وَغَرَّهُمْ فِی دِینِهِم مَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ ﴿٢٤﴾
آن به خاطر آنست که آنها گفتند هرگز به ما آتش نمیرسد مگر روزهایی معدود وفریبشان داد در دینشان آنچه را که دروغ می بستند ﴿۲۴﴾
فَکَیْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِیَوْمٍ لَّا رَیْبَ فِیهِ وَوُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ ﴿٢٥﴾
پس چگونه است وقتی که جمعشان می کنیم برای روزی که شکی در آن نیست وتمام داده شود به هر نفسی آنچه را کسب کرده و به ایشان ستم نشود ﴿۲۵﴾
قُلِ اللَّـهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْکَ مِمَّن تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ ۖ بِیَدِکَ الْخَیْرُ ۖ إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴿٢٦﴾
بگو خدایا ای صاحب فرمانروایی : به هر کس که میخواهیی فرمانروایی را میدهی و از هر کس که بخواهی فرمانروایی را میی گیری و هر کس را بخواهی عزیز می کنی و هر کس را بخواهیی ذلیل میکنی خیر به دست توست قطعاً تو بر هر چیزی توانا هستی ﴿۲۶﴾
تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ ۖ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ ۖ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ﴿٢٧﴾
شب را در روز و داخل میکنی روز را در شب داخل میکنی و زنده را از مرده خارج میکنی و مرده را از زنده خارج میکنی و هر کس را که بخواهی بدون حساب روزی میدهی ﴿۲۷﴾
لَّا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ ۖ وَمَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّـهِ فِی شَیْءٍ إِلَّا أَن تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَیُحَذِّرُکُمُ اللَّـهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّـهِ الْمَصِیرُ ﴿٢٨﴾
نباید مومنان کسانی را که باور ندارند(کافران) را بعنوان سرپرستانی (برای خود) بگیرند غیر از مومنان وکسی که ان کار را بکند پس از خدا در چیزی نیست مگر آنکه از آنها پرهیز کنید (کافران) پرهیزکردنی و خدا شما را از خودش بر حذر میدارد و برگشتن بسوی خداست ﴿۲۸﴾
قُلْ إِن تُخْفُوا مَا فِی صُدُورِکُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یَعْلَمْهُ اللَّـهُ ۗ وَیَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٢٩﴾
بگو اگر آنچه که در سینه های شماست مخفی کنید یا آن را اشکار کنید خدا آن را میداند ومیداند آنچه در آسمانها وآنچه در زمین است وخدا بر هر چیزی تواناست ﴿۲۹﴾
یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَیْنَهَا وَبَیْنَهُ أَمَدًا بَعِیدًا ۗ وَیُحَذِّرُکُمُ اللَّـهُ نَفْسَهُ ۗ وَاللَّـهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ ﴿٣٠﴾
روزی که هر نفسی آنچه از خوبی عمل کرده را حاضرشده پیدا میکند وآنچه عمل کرده از بدی (آن را پیدا میکند) دوست دارد ای کاش بین او و بین آن (بدی) فاصله بسیار دوری بود وخدا شما را از خودش برحذر میدارد وخدا به بندگان مهربان است ﴿۳۰﴾
قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّـهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّـهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿٣١﴾
بگو اگر شما خدا را دوست دارید من را پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد و برای شما گناهانتان رابیامرزد وخدا آمرزنده مهربان است ﴿۳۱﴾
قُلْ أَطِیعُوا اللَّـهَ وَالرَّسُولَ ۖ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّـهَ لَا یُحِبُّ الْکَافِرِینَ﴿٣٢﴾
بگو خدا و رسول را اطاعت کنید پس اگر روی بر تافتند بطور حتم خدا نا باوران(کافران) را دوست ندارد ﴿۳۲﴾
إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ﴿٣٣﴾
به یقین خدا آدم ونوح وآل ابراهیم وآل عمران را نسبت بر جهانیان برگزید ﴿۳۳﴾
ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ ۗ وَاللَّـهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ﴿٣٤﴾
نسلی که بعضی از آنها از بعضی دیگر است وخدا شنوای داناست ﴿۳۴﴾
إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی ۖ إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿٣٥﴾
وقتی که همسر عمران گفت پروردگارا من برای تو آنچه را در شکم من است نذر کردم وقفی برای توباشد پس از من قبول کن که قطعاً تو شنوای دانا هستی ﴿۳۵﴾
فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّی وَضَعْتُهَا أُنثَىٰ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَیْسَ الذَّکَرُ کَالْأُنثَىٰ ۖ وَإِنِّی سَمَّیْتُهَا مَرْیَمَ وَإِنِّی أُعِیذُهَا بِکَ وَذُرِّیَّتَهَا مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ ﴿٣٦﴾
و آنوقت که زاییدش گفت پروردگارا من او را دختر زاییدم وخدا به آنچه زایید داناتر بود و (همسر عمران گفت ) پسر مانند دختر نیست ومن نامش را مریم گذاشتم ومن او را به پیشگاه تو پناه میدهم ونسل اورا از شیطان رانده شده (نیز به تو پناه میدهم) ﴿۳۶﴾
فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا ۖ کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّىٰ لَکِ هَـٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّـهِ ۖإِنَّ اللَّـهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ﴿٣٧﴾
پس پروردگار او را (مریم را) قبولش کرد٫ قبولی نیکو ورویاند (پرورش داد) اورا رویاندنی (پرورش دادنی ) خوب و زکریا سرپرست او شد هر وقت ذکریا بر او(مریم) د اخل میشد در محراب نزد او روزی می یافت می گفت ای مریم اینها از کجا برای تو می آید می گفت آن از جانب خداست که حتماً خدا هر کس را که میخواهد بدون حساب روزی میدهد﴿۳۷﴾
هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِن لَّدُنکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً ۖ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ ﴿٣٨﴾
آنجا بود که ذکریا پروردگارش را دعا کرد (خواند) گفت پروردگارا برای من از جانب خودت نسلی پاک ببخش که قطعاً تو شنونده دعا هستی ﴿۳۸﴾
فَنَادَتْهُ الْمَلَائِکَةُ وَهُوَ قَائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّـهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیَىٰ مُصَدِّقًا بِکَلِمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ ﴿٣٩﴾
سپس ملائکه او را صدا کردند ودر حالیکه او در محراب به نماز ایستاده بود که (ای ذکریا) خدا تو را به یحیی بشارت میدهد تصدیق کننده به کلمه ای از خدا وآقایی وپارسایی وپیامبری از شایستگان ﴿۳۹﴾
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ یَکُونُ لِی غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِیَ الْکِبَرُ وَامْرَأَتِی عَاقِرٌ ۖ قَالَ کَذَٰلِکَ اللَّـهُ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ﴿٤٠﴾
(ذکریا) گفت پروردگارا من چگونه می توانم صاحب پسری بشوم در حالیکه به من پیری رسیده و همسرم نازاست٫ گفت چنان است که خدا آنچه را میخواهد انجام میدهد﴿۴۰﴾
قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّی آیَةً ۖ قَالَ آیَتُکَ أَلَّا تُکَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْکُر رَّبَّکَ کَثِیرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَالْإِبْکَارِ ﴿٤١﴾
گفت پروردگار من٫ برای من آیه ای(نشانه ای) قرار بده گفت آیه (نشانه) تو آنست که با مردم سه روز سخن نگویی مگر به رمز و پروردگارت را بسیار یاد کن واو را به شب و صبح تسبیح کن ﴿۴۱﴾
وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَاکِ وَطَهَّرَکِ وَاصْطَفَاکِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ ﴿٤٢﴾
وقتی که ملائکه گفتند : ای مریم به یقیق خدا تورا بر زنان جهان برگزید و تورا پاک ساخت ﴿۴۲﴾
یَا مَرْیَمُ اقْنُتِی لِرَبِّکِ وَاسْجُدِی وَارْکَعِی مَعَ الرَّاکِعِینَ ﴿٤٣﴾
ای مریم برای پروردگارت تواضع کن و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع کن ﴿۴۳﴾
ذَٰلِکَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیْکَ ۚ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَیُّهُمْ یَکْفُلُ مَرْیَمَ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾
این از اخبار غیب است که آن را به سوی تو وحی میکنیم و تو پیش آنها نبودی وقتی که قام هایشان را می انداختند (قرعه کشی میکردند) که کدامیک از ایشان کفیل مریم باشند و کنارشان نبودی وقتی که خصومت میکردند﴿۴۴﴾
إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّـهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهًا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٤٥﴾
وقتی که ملائکه گفتند : ای مریم به یقین خدا تورا به کلمه ای از او بشارت میدهد که نامش مسیح عیسی پسر مریم که در دنیا و آخرت محترم است و از مقربین است ﴿۴۵﴾
وَیُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَکَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِینَ ﴿٤٦﴾
و با مردم در گهواره ودر پیری سخن میگوید و از شایستگان است ﴿۴۶﴾
قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ یَکُونُ لِی وَلَدٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ ۖ قَالَ کَذَٰلِکِ اللَّـهُ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ ﴿٤٧﴾
گفت پروردگارا چگونه برای من فرزندی باشد در حالیکه بشری به من دست نزده٫ گفت به آنگونه خدا هر چه را بخواهد می آفریند٫ وقتی که بخواهد کاری انجام شود فقط به او (آن کار) میگوید که بشو پس میشود ﴿۴۷﴾
وَیُعَلِّمُهُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ ﴿٤٨﴾
و به او(عیسی) کتاب و حکمت و تورات و انجیل را آموخت ﴿۴۸﴾
وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنِّی قَدْ جِئْتُکُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ ۖ أَنِّی أَخْلُقُ لَکُم مِّنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنفُخُ فِیهِ فَیَکُونُ طَیْرًا بِإِذْنِ اللَّـهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْیِی الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّـهِ ۖ وَأُنَبِّئُکُم بِمَا تَأْکُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِکُمْ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ﴿٤٩﴾
و فرستاده ای به سوی بنی اسرائیل : که مطمئناً برای شما آیه ای از جانب پروردگارتان آورده ام برای شما از گل مانند مجسمه پرنده خلق میکنم سپس بر آن میدمم (فوت میکنم) و با اجازه خدا پرنده ای میشود و کور مادر زاد و پیس را خلاصی میدهم و مردگان را با اجازه خدا زنده میکنم و به شما خبر میدهم آنچه را میخورید و آنچه را در خانه هایتان ذخیره میکنید بطور قطع در آن برای شما آیه ای (نشانه ای) است اگر باورمند هستید ﴿۴۹﴾
وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَکُم بَعْضَ الَّذِی حُرِّمَ عَلَیْکُمْ ۚ وَجِئْتُکُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِیعُونِ﴿٥٠﴾
و تصدیق کننده ای به آنچه در حضور من است از تورات تا حلال کنم بعضی از آنچه را که بر شما حرام شده بود و برای شما آیه ای از پروردگارتان آوردم پس حدود خدا را رعایت کنید و ازمن اطاعت کنید ﴿۵۰﴾
إِنَّ اللَّـهَ رَبِّی وَرَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَـٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ﴿٥١﴾
قطعاً خدا پروردگار من و پروردگار شماست پس فقط او را پرستش کنید این همان راه راست است {پرستش خدای واحد همان راه راست است که ما همواره در نمازهایمان از خدا میخواهیم ما را به راه راست هدایت کن اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ } ﴿۵۱﴾
فَلَمَّا أَحَسَّ عِیسَىٰ مِنْهُمُ الْکُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِی إِلَى اللَّـهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّـهِ آمَنَّا بِاللَّـهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿٥٢﴾
سپس وقتی عیسی از ایشان احساس کفر کرد گفت چه کسانی یاران من هستند به سوی خدا حواریون گفتند ما یاران خدا هستیم به خدا ایمان آوردیم و شاهد باش که ما مسلمان هستیم ﴿۵۲﴾
رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ ﴿٥٣﴾ پروردگارا ما به آنچه فرستادی ایمان آوردیم و رسول را پیروی کردیم پس ما را با شاهدان (که شهادت بر توحید دادند) بنویس ﴿۵۳﴾
وَمَکَرُوا وَمَکَرَ اللَّـهُ ۖ وَاللَّـهُ خَیْرُ الْمَاکِرِینَ ﴿٥٤﴾
و تدبیر کردند و خدا هم تدبیر کرد و خدا بهترین تدبیر کنندگان است ﴿۵۴﴾
إِذْ قَالَ اللَّـهُ یَا عِیسَىٰ إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَرَافِعُکَ إِلَیَّ وَمُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلَىٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ ۖ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأَحْکُمُ بَیْنَکُمْ فِیمَا کُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٥٥﴾
وقتی که خدا گفت ای عیسی من تورا متوفی میکنم (میمیرانم) وسپس تورا به سوی خودم بالا میبرم و تورا از کسانیکه باور ندارند (کافرند) پاک میکنم. و کسانی که پیروی تو را کردند بالا تراز(کافران) تا روز قیامت قرار میدهم همان کسانیکه باور ندارند پس بازگشت شما به سوی من است و من بین شما در آنچه که شما در آن اختلاف میکردید حکم میکنم ﴿۵۵﴾
فَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ﴿٥٦﴾
و اما کسانیکه باور نکردند پس به عذابی شدید در دنیا وآخرت عذابشان میکنم و برای آنها یاورانی نیست ﴿۵۶﴾
وَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ ﴿٥٧﴾
و اما کسانیکه باور کردند(ایمان آوردند) و عمل صالح کردند پس به آنها پاداش شان را تمام دهد و خدا ستمکاران را دوست ندارد ﴿۵۷﴾
ذَٰلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیَاتِ وَالذِّکْرِ الْحَکِیمِ﴿٥٨﴾
آن را برای تو میخوانیم از آیات و ذکر حکیم ﴿۵۸﴾
إِنَّ مَثَلَ عِیسَىٰ عِندَ اللَّـهِ کَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ کُن فَیَکُونُ﴿٥٩﴾
بطور قطع مثل عیسی نزد خدا مانند آدم است که او را از خاک آفرید سپس به او گفت بشو پس شد ﴿۵۹﴾
الْحَقُّ مِن رَّبِّکَ فَلَا تَکُن مِّنَ الْمُمْتَرِینَ﴿٦٠﴾
حق از پروردگار توست پس از شک کنندگان نباش ﴿۶۰﴾
فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ﴿٦١﴾
و آنکس که با تو در آن خصومت (دشمنی) کند بعد آنچه از دانش برای تو آمد پس بگو بیائید بخوانیم فرزندان ما و فرزندان شما را و زنان ما و زنان شما را و نفوس ما و نفوس شما را سپس به درگاه خدا تضرع کنیم سپس لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهیم ﴿۶۱﴾
إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَـٰهٍ إِلَّا اللَّـهُ ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٦٢﴾
به یقین این همان داستان های حقیقی است و خدایی بجز خدا نیست و قطعاً خداهمان نیرومند حکیم است ﴿۶۲﴾
فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّـهَ عَلِیمٌ بِالْمُفْسِدِینَ﴿٦٣﴾
پس اگر روی برتافتند پس به یقین خدا نسبت به مفسدان داناست ﴿۶۳﴾
قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّـهَ وَلَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَلَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿٦٤﴾
بگو ای اهل کناب بیائید به طرف کلمه ای که بین ما و بین شما یکسان است که غیر از خدا کسی را نپرستیم و با او کسی را شریک نکنیم و بعضی از ما بعضی دیگر را بعنوان اربابانی غیر از خدا نگیریم (زیر بار فرمان اربابی غیر از خدا نباشیم) پس اگر رویی گرداندند پس بگویید شاهد باشید که ما مسلمان هستیم ﴿۶۴﴾
یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِی إِبْرَاهِیمَ وَمَا أُنزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنجِیلُ إِلَّا مِن بَعْدِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ﴿٦٥﴾
ای اهل کتاب چرا در باره ابراهیم مخاصمه میکنید در حالیکه تورات و انجیل فرستاده نشده مگر بعد از او ، آیا با عقل درک نمیکنید ﴿۶۵﴾
هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ حَاجَجْتُمْ فِیمَا لَکُم بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِیمَا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ ۚ وَاللَّـهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴿٦٦﴾
اکنون این حال و روز شماست آیا شما در باره چیزی مخاصمه میکنید که به آن علم ندارید؟ پس چرا مخاصمه میکنید در آنچه دانشی به آن ندارید و خدا میداند و شما نمیدانید ﴿۶۶﴾
مَا کَانَ إِبْرَاهِیمُ یَهُودِیًّا وَلَا نَصْرَانِیًّا وَلَـٰکِن کَانَ حَنِیفًا مُّسْلِمًا وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ﴿٦٧﴾
ابراهیم یهودی و نصرانی نبوده ولیکن یکتا پرستی مسلمان بود و از مشرکان نبود ﴿۶۷﴾
إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَـٰذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُوا ۗوَاللَّـهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٦٨﴾
به یقین نزدیکترین مردم به ابراهیم کسانی هستند که اورا پیروی کردند و این پیامبر( محمد ) و کسانیکه باور کردند(مومنان) و خدا سرپرست باور مندان (مومنان) است ﴿۶۸﴾
وَدَّت طَّائِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یُضِلُّونَکُمْ وَمَا یُضِلُّونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُونَ ﴿٦٩﴾
طایفه ای از اهل کتاب دوست داشتند که ای کاش شمار را گمراه میکردند و گمراه نمیکنند مگر خودشان را ولی درک نمیکنند ﴿۶۹﴾
یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّـهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ ﴿٧٠﴾
ای اهل کتاب چرا آیات خدا را باور نمیکنید در حالیکه شما شاهد هستید ﴿۷۰﴾
یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٧١﴾
ای اهل کتاب چرا حق را با لباس باطل می پوشانید و حق را کتمان میکنید و در حالیکه شما می دانید(حقیقت چیست)﴿۷۱﴾
وَقَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِی أُنزِلَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاکْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ﴿٧٢﴾
و طایفه ای از اهل کتاب گفتند ایمان آورید به آنچه فرستاده شد بر کسانیکه ایمان آوردند ابتدا ی روز و انکارش کنید آخر آن (روز) شاید آنها (مومنان از باورشان) بازگردند ﴿۷۲﴾
وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِینَکُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَىٰ هُدَى اللَّـهِ أَن یُؤْتَىٰ أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِیتُمْ أَوْ یُحَاجُّوکُمْ عِندَ رَبِّکُمْ ۗ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللَّـهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ ﴿٧٣﴾
و ایمان نیاورید مگر برای آنکس که دین شما را پیروی کرد بگو به یقین هدایت(حقیقی) ، هدایت خداست که به یکنفر داده می شود مانند آنچه به شما داده شد. ، یا با شما نزد پروردگارتان مخاصمه میکنند؟. بگو قطعاً فزونی بدست خداست آن را به هر کس که میخواهد میدهد و خدا وسعت دهنده داناست ﴿۷۳﴾
یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿٧٤﴾
اختصاص میدهد رحمتش را بر آنکس که میخواهد و خدا صاحب فزونی بزرگ است ﴿۷۴﴾
وَمِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لَّا یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الْأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿٧٥﴾
و از اهل کتاب کسی است که اگر مالی فراوان را به او امانت بدهیی به تو باز میگرداندش و از آنها کسی است اگر به او امانت بسپاری دیناری را به تو باز نمیگرداند مگر آنکه همیشه بر او ایستاده باشی(مراقبش باشی) این به آن جهت است که ایشان گفتند که در مردم عوام برای ما راهی نیست و نسبت بر خدا دروغ را میگویند (حرفهای دروغ را به خدا نسبت میدهند) و در حالیکه ایشان میدانند ﴿۷۵﴾
بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَىٰ فَإِنَّ اللَّـهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ﴿٧٦﴾
بلکه هر کس که به عهد خود وفا کند و پرهیز کاری کند ، پس قطعاً خدا پرهیزکاران را دوست دارد ﴿۷۶﴾
إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِیلًا أُولَـٰئِکَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ وَلَا یُکَلِّمُهُمُ اللَّـهُ وَلَا یَنظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلَا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ﴿٧٧﴾
به یقین کسانی که عهد خدا و باورشان را به قیمتی کم میفروشند آنان کسانی هستند که در آخرت بهره ای برایشان نیست و خدا با آنان سخن نگوید و در روز قیامت بطرف آنان نظر(توجه) نکند و پاکشان نسازد و برای ایشان عذابی دردناک است ﴿۷۷﴾
وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقًا یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِالْکِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْکِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْکِتَابِ وَیَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّـهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ اللَّـهِ وَیَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿٧٨﴾
و قطعاً از آنها گروهی هستند که زبانهایشان را به کتاب میگردانند که تا حساب کنی که از کتاب است در حالیکه از کتاب نیست و میگویند آن از نزد خداست در حالیکه از نزد خدا نیست و بر خدا دروغ را میگویند و در حالیکه آنها میدانند ( حقیقت چیست اما انکارش میکنند) ﴿۷۸﴾
مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُؤْتِیَهُ اللَّـهُ الْکِتَابَ وَالْحُکْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُوا عِبَادًا لِّی مِن دُونِ اللَّـهِ وَلَـٰکِن کُونُوا رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَابَ وَبِمَا کُنتُمْ تَدْرُسُونَ ﴿٧٩﴾
شایسته هیچ بشری نیست که وقتی خدا به او کتاب و حکم و نبوت را میدهد به مردم بگوید غیر از خدا بندگانی برای من باشید و لیکن (آنها می گویند) خدا پرستانی باشید به آنچه کتاب را یاد میگیرید و به آنچه درس میخوانید .﴿۷۹﴾
وَلَا یَأْمُرَکُمْ أَن تَتَّخِذُوا الْمَلَائِکَةَ وَالنَّبِیِّینَ أَرْبَابًا ۗ أَیَأْمُرُکُم بِالْکُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ ﴿٨٠﴾
و(خدا) به شما فرمان نمیدهد که ملائکه و پیامبران را بعنوان اربابانی برای خود بگیرید ، آیا (خدا) شما را به ناباوری(کفر) دستور میدهد؟ بعد از انکه شما مسلمان شدید (مسلمان آزاد است و بندگی و برده گی اربابی غیر از خدا رب العالمین را نمیکند ) . ﴿۸۰﴾
وَإِذْ أَخَذَ اللَّـهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّینَ لَمَا آتَیْتُکُم مِّن کِتَابٍ وَحِکْمَةٍ ثُمَّ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَکُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِکُمْ إِصْرِی ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَکُم مِّنَ الشَّاهِدِینَ﴿٨١﴾
و وقتی که خدا پیمان پیامبران را گرفت بدلیل آنچه برای شما از کتاب و حکمت آمد سپس برای شما رسولی آمد که تصدیق کننده است به آنچه با شماست که به او ایمان بیاورید و یاریش کنید ، گفت آیا اقرار کردید و بر آن پیمان من را گرفتید ، گفتند اقرار کردیم ، گفت : پس شاهد باشید و من با شما از شاهدان هستم ﴿۸۱﴾
فَمَن تَوَلَّىٰ بَعْدَ ذَٰلِکَ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٨٢﴾
و آنکس که بعد از آن رو برگرداند ، پس آنها نا فرمان هستند ﴿۸۲﴾
أَفَغَیْرَ دِینِ اللَّـهِ یَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَکَرْهًا وَإِلَیْهِ یُرْجَعُونَ﴿٨٣﴾
آیا غیر دین خدا را میخواهند و برای او تسلیم گردیده آنکس که در آسمانها و زمین است خواسته و ناخواسته و به سوی او بازگردانده میشوند ﴿۸۳﴾
قُلْ آمَنَّا بِاللَّـهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَىٰ وَعِیسَىٰ وَالنَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿٨٤﴾
بگو ایمان آوردیم به خدا و آنچه نازل شد بر ما و آنچه نازل شد بر ابراهیم و اسمائیل و اسحاق و یعقوب و الاسباط و آنچه داده شد به موسی و عیسی و پیامبران از جانب پروردگارشان هیچ فرقی بین هیچیک از آنها نیست و ما برآن (دیدگاه) مسلمانان هستیم .﴿۸۴﴾
وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ﴿٨٥﴾
و آنکس که غیر از اسلام دینی را بخواهد ، پس هرگز قبول از او نشود(چون تمام پیامبران در قرآن مسلمان هستند و اسلام را تبلیغ میکردند) و او در آخرت از زیان کنندگان است .﴿۸۵﴾
کَیْفَ یَهْدِی اللَّـهُ قَوْمًا کَفَرُوا بَعْدَ إِیمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ ۚ وَاللَّـهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ﴿٨٦﴾
چگونه خدا قومی را که بعد از ایمانشان ناباور (کافر) شدند هدایت کند و شهادت دادند که قطعاً رسول حق است و برای آنها روشنگریی ها آمد و خدا قوم ستمگران را هدایت نمیکند .﴿۸۶﴾
أُولَـٰئِکَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَةَ اللَّـهِ وَالْمَلَائِکَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ ﴿٨٧﴾
آنان کسانی هستند که پاداش آنها آنست که لعنت خدا و ملائکه و مردم همگی بر ایشان است ﴿۸۷﴾
خَالِدِینَ فِیهَا لَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ﴿٨٨﴾
همگی در آن اقامت میگزینند از آنها عذاب تخفیف داده نشود و به آنها مهلت داده نشود .﴿۸۸﴾
إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِکَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ﴿٨٩﴾
مگر کسانیکه بعد از آن توبه کردند و اصلاح کردند ، پس قطعاً خدا آمرزنده مهربان است﴿۸۹﴾
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بَعْدَ إِیمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا کُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَـٰئِکَ هُمُ الضَّالُّونَ ﴿٩٠﴾
به یقین کسانیکه بعد از باورشان (ایمانشان) ناباور(کافر) شدند سپس بر انکارشان (کفرشان) افزودند هرگز ازآنها توبه هایشان قبول نشود و آنان گمراهان هستند .﴿۹۰﴾
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ فَلَن یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الْأَرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَىٰ بِهِ ۗ أُولَـٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ ﴿٩١﴾
قطعاً کسانیکه باور نکردند (ایمان نیاوردند) و مردند در حالیکه ناباور (کافر) بودند٫ پس از هیچیک ازآنها هرگز قبول نشود به اندازۀ پهناوری زمین پر از طلا ، واگرچه بخواهند که آن را عوض دهند. آنان هستند که برای آنها عذابی دردناک است و برایشان یاورانیی نیست.﴿۹۱﴾
لَن تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللَّـهَ بِهِ عَلِیمٌ ﴿٩٢﴾
هرگز به نیکی نمیرسید تا وقتی که از آنچه دوست دارید خرج کنید(انفاق کنید) و آنچه خرج میکنید (انفاق می کنید) از چیزی حتماً خدا آنرا میداند .﴿۹۲﴾
کُلُّ الطَّعَامِ کَانَ حِلًّا لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِیلُ عَلَىٰ نَفْسِهِ مِن قَبْلِ أَن تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ ۗ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٩٣﴾
همه غذاها برای بنی اسرائیل حلال بود مگر آنچه را اسرائیل بر خودش حرام کرد قبل از آنکه تورات نازل شود ، بگو پس تورات را بیاورید و بخوانیدش اگر شما راست میگویید .﴿۹۳﴾
فَمَنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ الْکَذِبَ مِن بَعْدِ ذَٰلِکَ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٩٤﴾ پس هر کس پس از آن بر خدا دروغی را ببندد ، پس آنها ستمکاران هستند ﴿۹۴﴾
قُلْ صَدَقَ اللَّـهُ ۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ﴿٩٥﴾
بگو خدا راست گفت ، و آیین ابراهیم ،یکنا پرست را پیروی کنید واو از مشرکان نبود .﴿۹۵﴾
إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِینَ﴿٩٦﴾
قطعاً اولین خانه ای که برای مردم درست شد همان بکه یا مکه مبارک است و هدایتی برای مردم جهان. ﴿۹۶﴾
فِیهِ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِیمَ ۖ وَمَن دَخَلَهُ کَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّـهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلًا ۚ وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ﴿٩٧﴾
در آن آیات روشن است مقام ابراهیم و آنکس که داخل آن شود باید در امنیت باشد و حج خانه بر مردم برای خداست هر کس که بتواند بسوی آن برود و هر کس انکار کند (کافر شود) پس البته خدا از مردم جهان بی نیاز است ﴿۹۷﴾
قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّـهِ وَاللَّـهُ شَهِیدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ﴿٩٨﴾
بگو ای اهل کتاب چرا آیات خدا را انکار میکنید و خدا بر آنچه میکنید شاهد است .﴿۹۸﴾
قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّـهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنتُمْ شُهَدَاءُ ۗ وَمَا اللَّـهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ﴿٩٩﴾
بگو ای اهل کتاب چرا از راه خدا ممانعت میکنید ٫ کسی را که آن را باور کرده است و میخواهید منحرفش کنید؟ در حالیکه شما شاهد هستید و خدا از آنچه میکنید غافل نیست .﴿۹۹﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تُطِیعُوا فَرِیقًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ یَرُدُّوکُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ کَافِرِینَ ﴿١٠٠﴾
ای کسانیکه باور دارید (ایمان دارید) اگر گروهی از کسانی را که کتاب به ایشان داده شد اطاعت کنید شما را بعد از باورتان به نا باوری برمیگردانند.﴿۱۰۰﴾
وَکَیْفَ تَکْفُرُونَ وَأَنتُمْ تُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ آیَاتُ اللَّـهِ وَفِیکُمْ رَسُولُهُ ۗوَمَن یَعْتَصِم بِاللَّـهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿١٠١﴾
وچگونه انکار می کنید ودر حالیکه آیات خدا بر شما خوانده میشود و رسولش در میان شماست وهر کس به خدا پناهنده شود پس قطعاً به راه راست هدایت شده ﴿۱۰۱﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ﴿١٠٢﴾
ای کسانیکه باور کرده اید حدود خدا را رعایت کنید حق رعایتش ونمیرید مگر آنکه مسلمانان باشید ﴿۱۰۲﴾
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا ۗکَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّـهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٠٣﴾
و همگی ریسمان خدا را نگهدارید ومتفرق نشوید ویاد کنید نعمت خدا را بر شما وقتی که دشمن یکدیگر بودید پس میان قلبهای شما محبت افکند و صبح کردید به نعمت او در حالیکه برادران هم بودید و بر لبه گودالی از آتش بودید سپس شما را از آن نجات داد آنگونه خدا آیاتش را برای شما بیان میکند شاید شما هدایت یابید ﴿۱۰۳﴾
وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ ۚ وَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٤﴾
باید از شما امتی باشد که بسوی خوبی می خوانند و به کارهای شایسته امر میکنند و از کارهای ناپسند باز میدارند آنها رستگاران هستند ﴿۱۰۴﴾
وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ ۚ وَأُولَـٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ﴿١٠٥﴾
مانند کسانی نباشید که متفرق شدند واختلاف کردند بعد از آنچه از روشنگریها برایشان آمد و برای آنان عذابی بزرگ است ﴿۱۰۵﴾
یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَکَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ﴿١٠٦﴾
روزی که صورتهایی سفید شود و صورتهایی سیاه گردد اما کسانیکه صورتهایشان سیاه گردیده آیا انکار کردید (کافر شدید) بعد از باورتان (ایمانتان) پس بچشید عذاب را بدلیل آنچه انکار میکردید ﴿۱۰۶﴾
وَأَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللَّـهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ﴿١٠٧﴾
اما کسانیکه صورتهایشان سفید شده پس در رحمت خدا هستند که در ان جایگزین هستند ﴿۱۰۷﴾
تِلْکَ آیَاتُ اللَّـهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ ۗوَمَا اللَّـهُ یُرِیدُ ظُلْمًا لِّلْعَالَمِینَ ﴿١٠٨﴾
آن آیات خدا ست که برای تو به حق می خوانیمش و خدا ظلمی را برای جهانیان نمی خواهد﴿۱۰۸﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّـهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ﴿١٠٩﴾
و آنچه در آسمانها وآنچه در زمین است برای خداست و کارها بسوی خدا باز گردانیده شود ﴿۱۰۹﴾
کُنتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْرًا لَّهُم ۚ مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿١١٠﴾
شما امت خوبی بودید که برای مردم بیرون آورده شدید که به کارهای شایسته امر می کنید و از کارهای ناپسند باز میدارید و خدا را باور میکنید واگر اهل کتاب باور میکردند برای آنها خوب بود ازآنها کسانی هستند که باور دارند وبیشتر آنها نافرمان هستند ﴿۱۱۰﴾
لَن یَضُرُّوکُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِن یُقَاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ﴿١١١﴾
هرگز به شما ضرری نمی رسانند مگر اذیتی واگر با شما بجنگند پشت ها یشان را بر شما بر می گردانند سپس یاری نشوند ﴿۱۱۱﴾
ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِّنَ اللَّـهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّـهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَةُ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُوا یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّـهِ وَیَقْتُلُونَ الْأَنبِیَاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِکَ بِمَا عَصَوا وَّکَانُوا یَعْتَدُونَ ﴿١١٢﴾
بر آنها خواری زده شد هر کجا یافت شوند مگر به عهد و پیمانی از خدا وعهد و پیمانی از مردم (بپیونندند) و به خشمی از خدا باز گشتند و بر آنها ذلت وخواری زده شد آن بدان جهت بود که آنها آیات خدا را باور نمی کردند و پیامبران را به ناحق می کشتند وآن (کار) به خاطر آن بود که عصیان کردند و تجاوز می کردند ﴿۱۱۲﴾
لَیْسُوا سَوَاءً ۗ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ یَتْلُونَ آیَاتِ اللَّـهِ آنَاءَ اللَّیْلِ وَهُمْ یَسْجُدُونَ﴿١١٣﴾
مساوی نیستند . از اهل کتاب امتی است قیام کرده که آیات خدا را هنگام شب می خوانند وآنها سجده میکنند ﴿۱۱۳﴾
یُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُولَـٰئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ ﴿١١٤﴾
خدا را و روز آخر را باور می کنند و به خوبی امر می کنند و از ناشایست باز میدارند و در خوبیها می شتابند وآنها از شایسته ها هستند ﴿۱۱۴﴾
وَمَا یَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَلَن یُکْفَرُوهُ ۗ وَاللَّـهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ ﴿١١٥﴾
آنچه از خوبی میکنند پس هرگز آن را انکار نکنند و خدا به رعایت کنندگان داناست﴿۱۱۵﴾
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّـهِ شَیْئًا ۖ وَأُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۚ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿١١٦﴾
قطعاً کسانیکه باور نکردند هرگز ازآنها اموالشان ونه اولادشان چیزی را از خدا بی نیاز نکند وآنان دوستان آتش هستند که در آن اقامت میگزینند ﴿۱۱۶﴾
مَثَلُ مَا یُنفِقُونَ فِی هَـٰذِهِ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا کَمَثَلِ رِیحٍ فِیهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَأَهْلَکَتْهُ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّـهُ وَلَـٰکِنْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿١١٧﴾
مثل آنچه در این زندگی دنیا خرج میکنند مانند بادی است که درآن سرمایی سخت است که به زمین زراعتی قومی که بر خودشان ستم کردند اصابت کرده و آنرا از بین برده است و خدا به آنها ستم نکرد ولیکن خودشان بر خود ستم میکنند ﴿۱۱۷﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ ۚ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ ۖ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ﴿١١٨﴾
ای کسانیکه ایمان آوردید برای خود نزدیکانی غیر از خودتان که در نابودی شما کوتاهی نمی کنند نگیرید دوست دارند که شما در سختی باشید البته بغض آنها از دهانهایشان آشکار است و آنچه مخفی می کند سینه هایشان بزرگتر است به یقین برای شما آیات را بیان کردیم اگر شما عاقل باشید ﴿۱۱۸﴾
هَا أَنتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا یُحِبُّونَکُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْکِتَابِ کُلِّهِ وَإِذَا لَقُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ﴿١١٩﴾
حالا شما دوستشان دارید ولی آنها شما را دوست ندارند وایمان می آورید به همه کتاب و وقتی شما را ملاقات می کنند می گویند ایمان آوردیم و وقتی به خلوت می روند از فرط خشم برای شما سر انگشتان خود را به سختی گاز میگیرند بگو به خشم خودتان بمیرید قطعاً خدا به اسرار سینه ها داناست ﴿۱۱۹﴾
إِن تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا ۗإِنَّ اللَّـهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ ﴿١٢٠﴾
اگر خوبی به شما برسد ناراحتشان میکند واگر به شما بدی برسد به آن شاد میشوند و اگر صبر کنید ومراعات کنید حیله ایشان چیزی را به شما ضرر نمی رساند به یقین خدا به آنچه میکنید احاطه دارد ﴿۱۲۰﴾
وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِکَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِینَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَاللَّـهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿١٢١﴾
و وقتی که بامدادان از پیش اهل خود رفتی باور کنندگان (مومنان) را در جایگاههایی برای جنگ مستقر میکردی و خدا شنوایی داناست ﴿۱۲۱﴾
إِذْ هَمَّت طَّائِفَتَانِ مِنکُمْ أَن تَفْشَلَا وَاللَّـهُ وَلِیُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١٢٢﴾
وقتی که قصد کردند دو گروه از شما که سستی کنند وخدا سرپرست آنها بود پس مومنان باید بر خدا توکل کنند ﴿۱۲۲﴾
وَلَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّـهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّةٌ ۖفَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿١٢٣﴾
وبطور یقین خدا شما را در بَدر یاری کرد ِ٫ وشما خوار بودید پس حدود خدا را رعایت کنید شاید شما شکر گذارید ﴿۱۲۳﴾
إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِینَ أَلَن یَکْفِیَکُمْ أَن یُمِدَّکُمْ رَبُّکُم بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِّنَ الْمَلَائِکَةِ مُنزَلِینَ﴿١٢٤﴾
وقتی به مومنین میگفتی : آیا برای شما کافی نیست که پروردگارتان شما را کمک میدهد توسط سه هزار ملایکه که نازل شدند یاری کرد ﴿۱۲۴﴾
بَلَىٰ ۚ إِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَیَأْتُوکُم مِّن فَوْرِهِمْ هَـٰذَا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُم بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِّنَ الْمَلَائِکَةِ مُسَوِّمِینَ﴿١٢٥﴾
بلکه اگر صبر کنید ورعایت کنید و (مانند) این برای شما از اجتماع ایشان می آید پروردگارتان شما را به پنج هزار از ملایکه نشان داران کمک میدهد ﴿۱۲۵﴾
وَمَا جَعَلَهُ اللَّـهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَکُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُکُم بِهِ ۗوَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّـهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ﴿١٢٦﴾
وقرارش نداد خدا مگر برای بشارتی برای شما وتا قلبهاینان به آن مطمئن شود ویاری نیست مگر از نزد خدای نیرومند حکیم ﴿۱۲۶﴾
لِیَقْطَعَ طَرَفًا مِّنَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْ یَکْبِتَهُمْ فَیَنقَلِبُوا خَائِبِینَ ﴿١٢٧﴾
برای اینکه قسمتی از کسانیکه کافر شدند را باز دارد یا شکستشان دهد سپس نا امید باز گردند﴿۱۲۷﴾
لَیْسَ لَکَ مِنَ الْأَمْرِ شَیْءٌ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ أَوْ یُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ﴿١٢٨﴾
برای تو از امر چیزی نیست (توای پیامبر نمیتوانی دخالتی در کار خدا بکنی) اگر توبه آنان را بپذیرد یا عذابشان کند پس آنها ستمگران هستند ﴿۱۲۸﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۚ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ﴿١٢٩﴾
وبرای خداست آنچه در آسمانها وآنچه در زمین است برای آنکس که میخواهد می آمرزد و آنکس را که میخواهد عذاب می کند و.خداست آمرزنده مهربان﴿۱۲۹﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَأْکُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ﴿١٣٠﴾
ای کسانیکه ایمان آوردید سود پول (ربا) را نخورید سودهایی چند برابر واز خدا بترسید شاید رستگار شوید ﴿۱۳۰﴾
وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِی أُعِدَّتْ لِلْکَافِرِینَ﴿١٣١﴾
و مراقب باشید آتشی را که برای کافران آماده شده ﴿۱۳۱﴾
وَأَطِیعُوا اللَّـهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿١٣٢﴾
و اطاعت کنید خدا ورسولش را شاید رحم شوید ﴿۱۳۲﴾
وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ ﴿١٣٣﴾
و بشتابید بسوی آمرزشی از پروردکارتان وباغی که کالایش آسمانها وزمین است برای رعایت کنندگان حدود خدا آماده شده ﴿۱۳۳﴾
الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّـهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿١٣٤﴾
(کسانیکه (انفاق میکنند) در شادمانی وسختی خرج میکنند وساکت کنندگان خشم و گذشت کنندگان از مردم و خدا نیکوکاران را دوست دارد ﴿۱۳۴﴾
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّـهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّـهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿١٣٥﴾
و کسانیکه وقتی فحشایی انجام میدهند یا ستمی بر خود میکنند به یاد خدا می افتند سپس برای گناهانشان طلب آمرزش میکنند وچه کسی غیر از خدا میتواند گناهان را بیامرزد و بر آنچه انجام داده اند پا فشاری نمی کنند وآنها می دانند (که خطا کرده اند) ﴿۱۳۵﴾
أُولَـٰئِکَ جَزَاؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚوَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿١٣٦﴾
آنها هستند که پاداششان آمرزشی از پروردگارشان است و باغهایی که از زیر آن رودهایی جاریست در آن اقامت می گزینند وچه خوبست مزد عمل کنندگان ﴿۱۳۶﴾
قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِکُمْ سُنَنٌ فَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ ﴿١٣٧﴾
به یقین قبل از شما سنتهایی (آیین هایی) ترک (رها) شده پس در زمین سفر کنید سپس ببینید عاقبت تکذیب کنندگان چگونه بود ﴿۱۳۷﴾
هَـٰذَا بَیَانٌ لِّلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ﴿١٣٨﴾
این بیانی است برای مردم و هدایتی وپندی برای رعایت کنندگان است ﴿۱۳۸﴾
وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ﴿١٣٩﴾
و سست نشوید و اندوهگین نشوید وشما برتر هستید اگر باور کنید ﴿۱۳۹﴾
إِن یَمْسَسْکُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ ۚ وَتِلْکَ الْأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّـهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنکُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّـهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ﴿١٤٠﴾
اگر به شما زخمی میرسد به یقین به قوم (مقابلتان که با شما میجنگند) زخمی مانند آن رسیده است واین روزها (روزگار) را بین مردم میگردانیمش و قطعاً خدا میداند کسانی را که ایمان آوردند و ازمیان شما شاهدانی می گیرد وخدا ستم کاران را دوست ندارد ﴿۱۴۰﴾
وَلِیُمَحِّصَ اللَّـهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیَمْحَقَ الْکَافِرِینَ ﴿١٤١﴾
وقطعاً خدا کسانی را که ایمان آورند را پاک میسازد و کافران را هلاک میکند ﴿۱۴۱﴾
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّـهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنکُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ ﴿١٤٢﴾
آیا (نزد خود اینگونه) حساب میکنید که به بهشت وارد میشوید ومی پندارید که خدا نمیداند چه کسانی از شما جهاد کردند ؟ و صابران را نمی شناسد ؟ ﴿۱۴۲﴾
وَلَقَدْ کُنتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِن قَبْلِ أَن تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَیْتُمُوهُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ ﴿١٤٣﴾
وبطور یقین شما در آرزوی مرگ بودید قبل از آنکه ملاقاتش کنید و حتما او (مرگ) را می بینید وشما تامل میکنید ﴿۱۴۳﴾
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۚ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ ۚ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللَّـهَ شَیْئًا ۗ وَسَیَجْزِی اللَّـهُ الشَّاکِرِینَ﴿١٤٤﴾
و محمد بجز رسول چیز دیگری نیست البته قبل از او رسولانی در گذشته اند (مرده اند) آیا بعد از این هر گاه بمیرد یا کشته شود بر پیشینه خود دگرگون میشوید (به زمان جاهلیت خود برمی گردید) وهر کس بر پیشینه خودش دگرگون شود پس هرگز به خدا چیزی را ضرر نمی رساند و بزودی خدا شاکران را جزا میدهد ﴿۱۴۴﴾
وَمَا کَانَ لِنَفْسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ کِتَابًا مُّؤَجَّلًا ۗ وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا ۚ وَسَنَجْزِی الشَّاکِرِینَ ﴿١٤٥﴾
و نبوده است کسی بمیرد (کسی(نمیتواند بمیرد) مگر با اجازه خدا و کتابیست زمان دار وهر کس می خواهد پاداش دنیا را از آن به او میدهیم وآنکس که می خواهد پاداش آخرت را ازآن به او می دهیم وبزودی شاکران را پاداش میدهیم ﴿۱۴۵﴾
وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَکَانُوا ۗ وَاللَّـهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ ﴿١٤٦﴾
وچه بسیار از پیامبری که خدا پرستان بسیاری همراه او جنگیدند سپس سست نشدند به آنچه به آنها رسید در راه خدا و ضعیف نشدند وذلیل نشدند وخدا صابران را دوست دارد ﴿۱۴۶﴾
وَمَا کَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ﴿١٤٧﴾
و سخن ایشان چیزی نبود مگر آنکه گفتند پروردگارا برای ما گناهان ما را بیامرز وزیاده روی ما را در کارهایمان (بیامرز) و قدمهای ما را تثبیت کن و ما را در برابر قوم ناباور یاری کن ﴿۱۴۷﴾
فَآتَاهُمُ اللَّـهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ ۗ وَاللَّـهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿١٤٨﴾
و خدا به ایشان ثواب دنیا را و ثواب خوب آخرت را داد وخدا نیکوکاران را دوست دارد ﴿۱۴۸﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِینَ ﴿١٤٩﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید اگر از کسانی که کافرند اطاعت کنید شما را بر پیشینه های تان (زمان جاهلی گذشته اتان) بر می گردانند سپس دگرگون میشوید ضرر کننده هایی ﴿۱۴۹﴾
بَلِ اللَّـهُ مَوْلَاکُمْ ۖ وَهُوَ خَیْرُ النَّاصِرِینَ ﴿١٥٠﴾
آری فقط خدا مولای شماست واو بهترین کمک کنندگان است ﴿۱۵۰﴾
سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَکُوا بِاللَّـهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا ۖ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۚ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِینَ﴿١٥١﴾
بزودی در دل کسانیکه کافرند ترس را می اندازیم به دلیل آنچه چیزی را شریک خدا کردند که برای آن دلیلی نازل نشده و پناهگاهشان آتش است و جایگاه ستمگران چه بد است ﴿۱۵۱﴾
وَلَقَدْ صَدَقَکُمُ اللَّـهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِی الْأَمْرِ وَعَصَیْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاکُم مَّا تُحِبُّونَ ۚ مِنکُم مَّن یُرِیدُ الدُّنْیَا وَمِنکُم مَّن یُرِیدُ الْآخِرَةَ ۚ ثُمَّ صَرَفَکُمْ عَنْهُمْ لِیَبْتَلِیَکُمْ ۖ وَلَقَدْ عَفَا عَنکُمْ ۗوَاللَّـهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ﴿١٥٢﴾
وبه یقین خدا به شما راست گفت وعده اش را وقتی که آنها را با اجازه او تارو مار می کردید تا وقتیکه شکست خوردید و در کار نزاع کردید و نافرمانی کردید بعد از آنچه به شما نشان داد آنچه را دوست داشتید .گروهی از شما هستند که زندگی دنیا را می خواهند و گروهی از شما هستند که آخرت را می خواهند سپس شما را از آنها منحرف کرد برای اینکه شما را مبتلا کند و به یقین از شما عفو کرد وخدا نسبت به مومنین صاحب نعمت است ﴿۱۵۲﴾
إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ فِی أُخْرَاکُمْ فَأَثَابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِّکَیْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا مَا أَصَابَکُمْ ۗ وَاللَّـهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٥٣﴾
وقتیکه بالا میرفتید و برای احدی بر نمی گشتید ( به کسی توجه نمیکردید) و رسول شما را در یکدیگر ( و با هم بودن) دعوت میکرد سپس به شما پاداش داد پوششی بر پوششی تا برای آنچه از شما فوت شد اندوهگین نباشید و نه به آنچه بر شما اصابت کرد و خدا به آنچه میکنید آگاه است ﴿۱۵۳﴾
ثُمَّ أَنزَلَ عَلَیْکُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا یَغْشَىٰ طَائِفَةً مِّنکُمْ ۖوَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ یَظُنُّونَ بِاللَّـهِ غَیْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِیَّةِ ۖ یَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الْأَمْرِ مِن شَیْءٍ ۗ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ کُلَّهُ لِلَّـهِ ۗ یُخْفُونَ فِی أَنفُسِهِم مَّا لَا یُبْدُونَ لَکَ ۖ یَقُولُونَ لَوْ کَانَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ شَیْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا ۗ قُل لَّوْ کُنتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمْ ۖ وَلِیَبْتَلِیَ اللَّـهُ مَا فِی صُدُورِکُمْ وَلِیُمَحِّصَ مَا فِی قُلُوبِکُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٥٤﴾
سپس بر شما پس از غم امنیتی نازل کرد٫ چرتی که بیهوش میکرد طایفه ای از شما را و طایفه ای که قطعاً آنها را جانهایشان بی قرار کرده بود به خدا به ناحق گمان میبرند پندار جاهلیت می گویند آیا برای ما چیزی از دستور هست ( آیا دستور جنگ بعهده ماست؟) بگو قطعا دستور همه اش برای خداست در جانهایشان مخفی میکنند چیزی را که آن را برای تو آشکار نمی کنند میگویند : اگر برای ما چیزی از دستور بود (اگر دستور جنگ با ما بود) در اینجا کشته نمی شدیم بگو اگر در خانه هایتان هم بودید قطعاً (مرگ) آشکار میشد برای کسانیکه برایشان کشته شدن نوشته شده بود بسوی خواب گاهشان (مرگ تا محدوده خوابگاه هایشان هم آنها را تعقیب میکرد) وتا مبتلا کند (به سختی و رنج افکند) خدا آنچه در سینه های شماست وتا آنچه در قلبها یتان است خالص گرداند وخدا داناست به آنچه درون سینه هاست ﴿۱۵۴﴾
إِنَّ الَّذِینَ تَوَلَّوْا مِنکُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّیْطَانُ بِبَعْضِ مَا کَسَبُوا ۖ وَلَقَدْ عَفَا اللَّـهُ عَنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ﴿١٥٥﴾
به یقین کسانیکه از شما که روز برخورد دو سپاه بر می گردند (از رویارویی با دشمن خودداری می کنند) بطور حتم شیطان آنها را لغزانیده به دلیل بعضی چیزهایی که کسب کردند و قطعاً خدا آنها را عفو کرد به یقین خدا آمرزنده بردبار است ﴿۱۵۵﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ کَفَرُوا وَقَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُوا فِی الْأَرْضِ أَوْ کَانُوا غُزًّى لَّوْ کَانُوا عِندَنَا مَا مَاتُوا وَمَا قُتِلُوا لِیَجْعَلَ اللَّـهُ ذَٰلِکَ حَسْرَةً فِی قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ یُحْیِی وَیُمِیتُ ۗ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿١٥٦﴾
ای کسانیکه باور دارید مانند کسانیکه ناباورند نباشید و وقتی که سفر میکردند (در باره) برادرانشان وقتیکه رهسپار جنگ بودند یا در جنگ بودند گفتند اگر پیش ما می ماندند نمی مردند و کشته نمی شدند تا خدا آنرا حسرتی در قلبهایشان قرار دهد وخدا زنده می کند و میمیراند و خدا به آنچه می کنید بیناست﴿۱۵۶﴾
وَلَئِن قُتِلْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّـهِ وَرَحْمَةٌ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ ﴿١٥٧﴾
واگر در راه خدا کشته شدید یا مردید ٫ به یقین آمرزشی و رحمتی از خدا بهتر است از آنچه جمع می کنند ﴿۱۵۷﴾
وَلَئِن مُّتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّـهِ تُحْشَرُونَ ﴿١٥٨﴾
واگر مردید یا کشته شدید حتما به سوی خدا جمع آوری می شوید ﴿۱۵۸﴾
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ ۖفَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ ﴿١٥٩﴾
پس با رحمتی از خدا برای آنها نرم شده ای و اگر خشن وسخت دل بودی قطعاً از اطرافت پراکنده میشدند پس ازآنها در گذر و برایشان آمرزش بخواه ودر کارها با آنان مشورت کن سپس وقتی که اراده کاری کردی بر خدا توکل کن به یقین خدا توکل کنندگان را دوست دارد ﴿۱۵۹﴾
إِن یَنصُرْکُمُ اللَّـهُ فَلَا غَالِبَ لَکُمْ ۖ وَإِن یَخْذُلْکُمْ فَمَن ذَا الَّذِی یَنصُرُکُم مِّن بَعْدِهِ ۗ وَعَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١٦٠﴾
اگر خدا شما را کمک کند کسی نمی تواند بر شما غلبه کند واگر یاریتان نکند پس چه کسی بعد از او شما را کمک خواهد کرد ؟ و مومنان باید بر خدا توکل کنند ﴿۱۶۰﴾
وَمَا کَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَغُلَّ ۚ وَمَن یَغْلُلْ یَأْتِ بِمَا غَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ ﴿١٦١﴾
وشایسته هیچ پیامبری نیست که خیانت کند وآنکس (از شما) که خیانت میکند در روز قیامت با آنچه خیانت کرده می آید سپس به هر نفسی بطور کامل آنچه را کسب کرده داده می شود وبه آنها ستم نمی شود ﴿۱۶۱﴾
أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّـهِ کَمَن بَاءَ بِسَخَطٍ مِّنَ اللَّـهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ﴿١٦٢﴾
آیا کسی که در پی خشنودی خداست مانند کسی است که به خشمی از خدا باز میگردد و جایگاهش جهنم است وچه بد برگشت گاهی است ﴿۱۶۲﴾
هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ ﴿١٦٣﴾
آنها روندگان به پیش خدا هستند وخدا به آنچه می کنید بیناست ﴿۱۶۳﴾
لَقَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿١٦٤﴾
بطور قطع خدا بر مومنین منت گذاشت وقتیکه درمیان آنها رسولی از خودشان مبعوث کرد که آیاتش را برای آنها می خواند و پاکشان می سازد و کتاب وحکمت را به آنها یاد میدهد و اگر چه قبل از آن در گمراهی آشکاری بودند ﴿۱۶۴﴾
أَوَلَمَّا أَصَابَتْکُم مُّصِیبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَیْهَا قُلْتُمْ أَنَّىٰ هَـٰذَا ۖ قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنفُسِکُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١٦٥﴾
آیا هر گاه به شما مصیبیی می رسد که حتماً شما مانند آن را رسانده باشید می گویید از کجا چنین شد بگو آن از پیش خودتان است قطعاً
خدا بر هر چیزی تواناست﴿۱۶۵﴾
وَمَا أَصَابَکُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللَّـهِ وَلِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنِینَ﴿١٦٦﴾
و آنچه به شما در روز برخورد دو سپاه رسید با اجازه خدا بود وقطعاً خدا می داند مومنان چه کسانی هستند﴿۱۶۶﴾
وَلِیَعْلَمَ الَّذِینَ نَافَقُوا ۚ وَقِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ أَوِ ادْفَعُوا ۖ قَالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَّاتَّبَعْنَاکُمْ ۗ هُمْ لِلْکُفْرِ یَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِیمَانِ ۚ یَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ ۗوَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا یَکْتُمُونَ ﴿١٦٧﴾
وقطعاً خدا میداند منافقان چه کسانی هستند و به آنها گفته شد که بیایید و در راه خدا بجنگید یا دفاع کنید گفتند اگر جنگیدن میدانستیم از شما پیروی می کردیم آنها در آن روز به کفرنزدیکترند تا به ایمان با دهانهایشان می گویند آنچه را که در قلبهایشان نیست و خدا به آنچه کتمان می کنند داناست﴿۱۶۷﴾
الَّذِینَ قَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا ۗ قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنفُسِکُمُ الْمَوْتَ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿١٦٨﴾
کسانیکه به برادرانشان گفتند و نشستند اگر ما را اطاعت می کردند کشته نمی شدند بگو مرگ را از خودتان دفع کنید اگر راست میگویید ﴿۱۶۸﴾
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ أَمْوَاتًا ۚبَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ﴿١٦٩﴾
وگمان نکنید کسانیکه در راه خدا کشته شدند مرده هایی هستند بلکه زنده هایی هستند و پیش پروردگارشان روزی داده شده اند{از زمین و دنیای فانی رفته اند و دیگر در دنیا حضور ندارند اما در جایی دیگر توسط خداوند روزی داده میشوند زیرا تمام هستی عند الله است و خدا در همه جا حاضر است} ﴿۱۶۹﴾
فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ﴿١٧٠﴾
خوشحالند از آنچه خدا به آنها از نعمتش داده و به کسانیکه به آنها ملحق نشده اند از دنباله هایشان بشارت می دهند که نه ترسی برای آنهاست و نه اندوهگین شوند ﴿۱۷۰﴾
یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّـهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿١٧١﴾
بشارت می دهند به نعمتی از خدا وفضلش و قطعاً خدا پاداش مومنان را ضایع نمی کند ﴿۱۷۱﴾
الَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِلَّـهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ ۚ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿١٧٢﴾
کسانیکه به خدا و رسول جواب دادند پس ازآنکه به آنها زخم رسید برای کسانی از آنها که نیکو کاری کردند وپرهیز کاری کردند پاداشی بزرگ است ﴿۱۷۲﴾
الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ﴿١٧٣﴾
کسانیکه مردم به آنها گفتند که مردم بر علیه شما جمع شده اند (که به شما آسیب برسانند) پس از آنان بترسید برایمانشان افزوده شد و گفتند خدا برای ما کافی است وخوب وکیلی است ﴿۱۷۳﴾
فَانقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ وَفَضْلٍ لَّمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ ﴿١٧٤﴾
سپس بوسیلۀ نعمتی از خدا دگرگون شدند و نعمتی که به آنها بدیی نرسید و رضایت خدا را دنبال کردند و خدا دارنده نعمتی عظیم است ﴿۱۷۴﴾
إِنَّمَا ذَٰلِکُمُ الشَّیْطَانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیَاءَهُ فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿١٧٥﴾
قطعاً غیر از این نیست که شیطان علاقه مندان خودش را میترساند پس اگر شما مومن هستید از آنها نترسید واز من بترسید ﴿۱۷۵﴾
وَلَا یَحْزُنکَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْکُفْرِ ۚ إِنَّهُمْ لَن یَضُرُّوا اللَّـهَ شَیْئًا ۗیُرِیدُ اللَّـهُ أَلَّا یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الْآخِرَةِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ﴿١٧٦﴾
و تو را اندوهگین نسازد کسانیکه در کفر (ناباوری) سرعت میگیرند زیرا آنها هرگز ازچیزی به خدا ضرری نمی رسانند خدا می خواهد که در آخرت برای آنها بهرمندی قرار ندهد وبرای آنها عذابی بزرگ است ﴿۱۷۶﴾
إِنَّ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْکُفْرَ بِالْإِیمَانِ لَن یَضُرُّوا اللَّـهَ شَیْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ﴿١٧٧﴾
به یقین کسانیکه کفر را با ایمان معامله کردند هرگز به خدا چیزی ضرر نمی رسانند و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۱۷۷﴾
وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ﴿١٧٨﴾
و گمان نکنند کسانیکه کافر شدند آنچه را به آنها مهلت می دهیم برایشان خیر است قطعاً آنچه را که به آنها مهلت بدهیم برای آنست که گناهانی را افزایش دهند و برای ایشان عذابی خوار کننده است ﴿۱۷۸﴾
مَّا کَانَ اللَّـهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَىٰ مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ حَتَّىٰ یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ ۗ وَمَا کَانَ اللَّـهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَى الْغَیْبِ وَلَـٰکِنَّ اللَّـهَ یَجْتَبِی مِن رُّسُلِهِ مَن یَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرُسُلِهِ ۚوَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَکُمْ أَجْرٌ عَظِیمٌ﴿١٧٩﴾
شایسته خدا نیست تا بر آنچه شما بر آن هستید مومنان را پراکنده سازد تا وقتیکه پلید را از پاکیزه جدا کند و شایسته خدا نیست تا شما را بر غیب مطلع گرداند (آگاه سازد) و لکن خدا از رسولانش هر کس را که بخواهد جمع میکند پس به خدا ورسولان او ایمان آورید و اگر ایمان آورید و رعایت کنید پس برای شما پاداشی بزرگ است ﴿۱۷۹﴾
وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَیْرًا لَّهُم ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ ۖسَیُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ وَلِلَّـهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ﴿١٨٠﴾
و گمان نکنند کسانی که خسیسی می کنند از آنچه خدا به آنها از نعمتش داد برایشان خوب است بلکه آن شریست برای آنان که بزودی در روز قیامت یقه شان را می گیرد بدلیل آنچه از (دادن) آن خسیسی کردند و میراث آسمانها وزمین برای خداست و خدا به آنچه میکنید آگاه است﴿۱۸۰﴾
لَّقَدْ سَمِعَ اللَّـهُ قَوْلَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّـهَ فَقِیرٌ وَنَحْنُ أَغْنِیَاءُ ۘسَنَکْتُبُ مَا قَالُوا وَقَتْلَهُمُ الْأَنبِیَاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ ﴿١٨١﴾
یقیناً خدا شنید سخن کسانی را که گفتند خدا فقیر است و ما بی نیاز هستیم بزودی می نویسیم انچه را گفتند واینکه آنها پیامبران را بنا حق کشتند و میگوییم بچشید عذاب سوزان را ﴿۱۸۱﴾
ذَٰلِکَ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیکُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ ﴿١٨٢﴾
آن بدلیل چیزهایی است که از پیش دستهای شما فرستاده است و قطعاً خدا بر بندگان ستم نمی کند ﴿۱۸۲﴾
الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّـهَ عَهِدَ إِلَیْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ یَأْتِیَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْکُلُهُ النَّارُ ۗ قُلْ قَدْ جَاءَکُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِی بِالْبَیِّنَاتِ وَبِالَّذِی قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿١٨٣﴾
کسانیکه گفتند به یقین خدا با ما پیمان بست که به رسولی ایمان نیاوریم تا وقتیکه برای ما قربانی بیاورد که آتش آن را می خورد بگو چه بسیار قبل از این برای شما رسولانی با دلایل روشن آمد و به آنچه گفتید پس چرا کشتید شان اگر راستگو هستید ﴿۱۸۳﴾
فَإِن کَذَّبُوکَ فَقَدْ کُذِّبَ رُسُلٌ مِّن قَبْلِکَ جَاءُوا بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْکِتَابِ الْمُنِیرِ﴿١٨٤﴾
و اگر تو را تکذیب کردند البته رسولانی قبل از تو که دلایل روشن آوردند و نوشته ها و کتاب درخشنده (آوردند هم) تکذیب شدند﴿۱۸۴﴾
کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۖ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ ﴿١٨٥﴾
هر نفسی چشنده مرگ است و به یقین اینست که پاداش شما روز قیامت به تمامی داده شود پس آنکس که ازآتش دور شود وداخل بهشت شود حتماً کامیاب شده و زندگی دنیا غیر از کالای فریب نیست ﴿۱۸۵﴾
لَتُبْلَوُنَّ فِی أَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ وَمِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا أَذًى کَثِیرًا ۚ وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿١٨٦﴾
قطعاً مبتلا خواهید شد ( در رنج و سختی خواهید افتاد ) در اموالتان وجانهایتان وحتماً از کسانیکه قبل از شما به آنها کتاب داده شد واز کسانیکه مشرک شدند اذیتی بسیار خواهید شنید واگر شکیبایی کنید و مراعات کنید پس قطعاً آن از استواری کارها است ﴿۱۸۶﴾
وَإِذْ أَخَذَ اللَّـهُ مِیثَاقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَکْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا ۖ فَبِئْسَ مَا یَشْتَرُونَ ﴿١٨٧﴾
و هنگامیکه خدا از کسانی که به آنها کتاب داده شده پیمان گرفت که آن را برای مردم بیان کنند و کتمانش نکنند سپس آن را پشت سرهایشان دور انداختند و آن را به قیمتی کم فروختند و چه بد است آنچه می فروشند﴿۱۸۷﴾
لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوا وَّیُحِبُّونَ أَن یُحْمَدُوا بِمَا لَمْ یَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُم بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١٨٨﴾
نزد خودت اینگونه حساب نکن٫ کسانی را که به آنچه داده شدند خوشحالند و دوست دارند که به خاطر آنچه انجام نداده اند ستایش شوند٫ پس آنها را نجات یافته از عذاب به حساب نیاور و برایشان عذابی درد ناک است ﴿۱۸۸﴾
وَلِلَّـهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١٨٩﴾
و دارایی آسمانها و زمین برای خداست و خدا بر هر چیز تواناست ﴿۱۸۹﴾
إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ ﴿١٩٠﴾
قطعاً در خلقت آسمانها و زمین و اختلاف شب و روز حتماً آیاتی است برای صاحبان خرد ﴿۱۹۰﴾
الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّـهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ﴿١٩١﴾
کسانی که خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایشان یاد میکنند و در خلقت آسمانها و زمین تفکر میکنند (میگویند) پروردگار اینها را بیهوده نیافریدی پاک هستی تو پس ما را از عذاب آتش نگه دار ﴿۱۹۱﴾
رَبَّنَا إِنَّکَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ﴿١٩٢﴾
پروردگار ما آنکس را که تودر آتش داخل کنی پس حتماً ذلیلش کرده ای و یاورانی برای ستمگران نیست﴿۱۹۲﴾
رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ﴿١٩٣﴾
پروردگار ما٫ قطعاً شنیدیم ندا کننده ای را که برای ایمان صدا میکرد که به پروردگارتان ایمان آورید ، پس ایمان آوردیم ، ای پروردگار ما ٫ گناهان ما را پس برای ما ببخش و از ما گناهان ما را بزدای و ما را در زمره نیکان بمیران ﴿۱۹۳﴾
رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِکَ وَلَا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ إِنَّکَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ ﴿١٩٤﴾
پروردگار ما و به ما بده آنچه را به ما بوسیله رسولانت وعده دادی و ما را روز قیامت ذلیل نکن قطعاٌ تواز زمان وعده تخلف نمی کنی ﴿۱۹۴﴾
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لَا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنکُم مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَىٰ ۖ بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ ۖ فَالَّذِینَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ وَأُوذُوا فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِّنْ عِندِ اللَّـهِ ۗوَاللَّـهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ ﴿١٩٥﴾
سپس پروردگارشان جواب داد که من عمل عمل کننده ای از شما را چه مرد باشد یا زن باشد ضایع نمیکنم بعضی از شما از بعضی دیگر هستید پس کسانی که هجرت کردند و از دیارشان اخراج شدند و در راه من اذیت شدند و جنگ کردند و کشته شدند حتماً برای آنها گناهانشان را می بخشم و حتماً آنها را در باغهایی که از زیر آن جویهایی جاریست داخل میکنم پاداشی از نزد خدا و پاداش نیکو پیش خداست ﴿۱۹۵﴾
لَا یَغُرَّنَّکَ تَقَلُّبُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی الْبِلَادِ﴿١٩٦﴾
آمد و شد کسانی که در شهرها کافرهستند تو را فریب ندهد ﴿۱۹۶﴾
مَتَاعٌ قَلِیلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ﴿١٩٧﴾
آن بهرمندی کمی است ، سپس جایگاهشان جهنم است و چه بد سرزمینی است ﴿۱۹۷﴾
لَـٰکِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نُزُلًا مِّنْ عِندِ اللَّـهِ ۗ وَمَا عِندَ اللَّـهِ خَیْرٌ لِّلْأَبْرَارِ﴿١٩٨﴾
لیکن کسانی که حدود پروردگارشان را رعایت میکنند برای آنها باغهایی است که از زیر آنها ، رودهایی جاریست در آن اقامت میگزینند پیشکشی است از نزد خدا و آنچه نزد خداست برای نیکوکاران بهتر است ﴿۱۹۸﴾
وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَمَن یُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْکُمْ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْهِمْ خَاشِعِینَ لِلَّـهِ لَا یَشْتَرُونَ بِآیَاتِ اللَّـهِ ثَمَنًا قَلِیلًا ۗ أُولَـٰئِکَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ﴿١٩٩﴾
و حتماً از اهل کتاب کسی است که به خدا و آنچه نازل شد به سوی شما و آنچه نازل شد به سوی آنان ایمان می آورد برای خدا فروتنند آیات خدا را به قیمتی کم نمی فروشند آنها هستند که پاداششان نزد پروردگارشان است البته خدا در حساب کردن سریع است ﴿۱۹۹﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٢٠٠﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید صبر کنید و صابر باشید و قوی باشید وحدود خدا را رعایت کنید شاید شما رستگار شوید ﴿۲۰۰﴾
بنده خدا ۱۲/۹ /۱۳۸۷
